این فیلم برای نمک به زخم پاشیدن نیست

تورای اصلانی نامی شناخته شده در سینمای ایران است که فیلم های مختلفی از جمله “زباله های شگفت انگیز” ، “نفرت” ، “سوگند” ، “خانه” ، “رویای سفید” و “توکیو بدون توقف” ساخته است ، و همچنین جوایز دیگری را نیز کسب کرده است. جشنواره فجر. ، میزبان جشنواره جهانی فیلم ، جشنواره فیلم های آسیا و اقیانوسیه ، جشنواره شب های سیاه ، سنباسین ، دهوک و تالین بود.

چند سال پس از جینگو ، او دومین فیلم خود را با نام طلایی حامل در جشنواره فیلم فجر سال گذشته منتشر کرد و اخیراً آن را به صورت آنلاین در کرونا اکران کرد.

اصلانی در مصاحبه با مجله زنده خبری ، توضیح داد كه چرا فیلم او خیلی زود به صورت آنلاین منتشر شد و آیا هیچ برنامه ای برای ادامه حضور در جشنواره های خود ندارد. وی اظهار داشت: شیوع تاج بر همه برنامه ها در سراسر جهان تأثیر گذاشته است و این کار ما را تحت تأثیر قرار داده است و تا اینکه من سال گذشته با قرارداد توزیع فیلم با شرکت فیلم امضا کردم ، تنها بعد از عید سعید فطر ، مدال طلای تئاترها بود. برای نمایش ، مجبور شدیم صفحه را به صورت آنلاین بسازیم. در حقیقت ، با توجه به وضعیت سینماها و خالی بودن سینماها و فوبیا و این واقعیت که می خواستم فیلمی را که ساخته ام برای دیدن در نظر گرفته شود ، به نظرم می رسید که یک نسخه آنلاین می تواند شرایطی را برای غلبه بر این چالش تا حدی ایجاد کند.

وی ادامه داد: در اصل ، من برای جشنواره ها فیلم نمی سازم ، بلکه برای مخاطب هستم و علاقه دارم مردم زودتر آن را ببینند. وقتی من فیلم در ایران می سازم ، مردم ایران در اولویت هستند و این موضوع از حضور فیلم در جشنواره های خارجی مهمتر بود. “مدال طلا” کلمه مخاطبان ایرانی است و آنها حق دارند این فیلم را تماشا کنند.

سینما وقتی تلویزیون تظاهر می کند تعطیل است

وی در پاسخ به اینکه آیا او همیشه از اکران آنلاین این فیلم راضی بوده یا خیر؟ وی اظهار داشت: براساس آمار مخاطبان ، درصد رضایت مخاطبان از این فیلم زیاد است و خوشحالم که مخاطبان توانسته اند با فیلم ارتباط برقرار کنند ، اما از نظر تبلیغات وضعیت برای جذب مخاطبان بیشتر مناسب نیست ، زیرا متاسفانه وضعیت من به عنوان تهیه کننده و سرمایه گذار قادر به تبلیغات گسترده محیطی برای کمک به تماشای فیلم نیست. سینمای مستقل معمولاً از بعد تبلیغات رنج می برد ، حتی اگر فیلم های درخشان در این بخش تولید شود. من مانند بسیاری از فیلمسازان مستقل ، خودم را از فرصت تبلیغات محیطی محروم می کنم و امیدوارم که فقط مخاطب مروج فیلم باشد.

اصلانی افزود: از این نظر حتی تلویزیون برای سینمای ایران شریک خوبی نیست و بیشتر از یک همکار رقیب است ، رقیبی که پای خود را فراتر از فرش خود دراز می کند و به یکپارچگی فرهنگی توجه نمی کند. متأسفانه تلویزیون از سینما به ویژه سینمای مستقل و اجتماعی پشتیبانی نمی کند ، تا این که من خودم هیچ کمکی از هیچ سازمانی برای ساخت این فیلم دریافت نکردم و کارم را تماماً با هزینه خودم انجام دادم. این در حالی است که تلویزیون وانمود می کند که سینما اصلاً تعطیل است. سینما بخشی از این فرهنگ است که با بستن آن بسیاری از فعالان آن بیکار می شوند و سؤال برای من این است که چگونه همه ما می توانیم برای مراسم محرم کنار هم باشیم اما مطابق پروتکل ها فیلم های مشترک را در سالن سینما تماشا نکنیم؟ این سؤال من با توجه به کلیه آداب و آیین های مرتبط با ماه محرم است ، اما این نوع تبعیض بین هنر و فرهنگ و دین برای من نابرابر است ، زیرا هر کس در جای خود بخشی از فرهنگ این کشور است و می تواند اتفاق بیفتد. هر کجا.

تنگی در “حامل طلایی” بازسازی واقعیت است

وی در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به چگونگی آمدن او برای ساخت فیلم “برنده طلا” که مضمونی ویژه دارد و صحنه های برهنه و خیره کننده جامعه را نسبت به بسیاری از فیلم های دیگر در سینمای ایران به نمایش می گذارد ، گفت: ” این جو غم انگیز در فیلم بیشتر به این دلیل بود که او می توانست واقعیت را به خوبی بازسازی و ارائه کند ، چه خوشایند باشد یا نه. مهم است که ما برابر با واقعیت باشیم و من تصمیم گرفتم دقیقاً این فضا را بگویم؛ محیطی که کارگران در آن بوی بد کار می کنند ، البته آنها مجبور هستند ، زیرا این کار آنهاست. در واقع ، من اثری را ارائه کردم و ممکن است مخاطب سینما از آن استفاده نکند. عادت ، فکر می کنم برای او پیشرفت کردیم. اگر تنوع را در سینما حفظ کنیم ، مخاطبان نیز شاهد تنوع هستند. آنچه شما در Gold Carrier می بینید یک محیط کاری است که افراد در آن کار می کنند و همه ما هموطن هستیم.

اصلانی در ادامه صحبت می کند که چقدر امیدوار است با این نگاه ویژه به نمایش فیلم و نمایش های آنلاین فیلم و اینکه چقدر فیلم در اولویت قرار دارد ، بازده سرمایه گذاری را بازگرداند. وی پاسخ داد: “اساساً ، من از فیلمهایی كه می سازم ، دیدگاه تجاری ندارم ، نه اینكه من از آنها استقبال نمی كنم ، اما ترجیح می دهم وقتی چیزی برای گفتن دارم ، این را بگویم ، حالا در مورد یك نفر یا گروه بزرگی.” من فکر می کنم زمان آن رسیده که این فیلم با کلماتی که گفته می شود اکران شود ، اما نمکی بر روی مخاطب نپاشاند ، زیرا بیش از 70 درصد جامعه با همه شرایط تلخ در “حامل طلایی” دست و پنجه نرم می کنند. با این حال امیدوارم این نوع فیلم تماشا شود و کارمندان و تصمیم گیرندگان در بخش اقتصادی نگاه متفاوتی از حاکمیت اقتصادی کشور داشته باشند و بدانند که سرمایه زیادی در این کشور وجود دارد و کارگران نجیب در سخت ترین کار می کنند شرایط مهم است و این مهم است که آنها بتوانند شرایط کاری را به درستی ایجاد کنند.

وی تأکید کرد: به همین دلیل برای من مهم است که ابتدا فیلم خوبی داشته باشم تا مخاطب بتواند آن را ببیند و بشنود. طبیعتاً سرمایه شخصی من در این فیلم مورد توجه است و من مانند شخصیت اصلی فیلم هستم که تمام سرمایه خود را از دست داده است. اگر من با سرمایه فیلم سکه خریداری کرده بودم الان در شرایط بسیار بهتری قرار می گرفتم اما این وضعیت فقط از نظر عددی بهتر می شد و از نظر عاطفی بر من تأثیر نمی گذاشت. وقتی حال و هوای خوبی ندارم و اطرافیانم نیستم ، این تعداد معنی ندارد.

ادامه ساخت فیلمهای “بدون زمین”

در پایان این گفتگو ، تورای اصلانی درباره قصد خود برای ادامه کار خود در فیلمسازی توضیح داد: فیلمبرداری و کارگردانی رشته تحصیلی من بودند و گرچه سالها به عنوان کارگردان عکاسی کار کردم ، اما به فکر کارگردانی هم هستم. من با ساخت فیلم سینمایی وارد سینما شدم و به تجربه ای احتیاج داشتم که پشت دوربین در سالها به تجربه من اضافه شد. هر کدام از فیلمهایی که من ساخته ام ، نه تنها کار ، بلکه درسی برای من بود و من در طول این سالها در هر موقعیتی که داشتم ، خودم را دانشجوی فیلم می دانستم و چیزهای زیادی یاد گرفتم. حتی در حال حاضر ، من سعی می کنم داستانهایی را که به صورت فیلم از آنچه آموخته ام ، بگویم. بعد از “حامل طلایی” ، فیلم دیگری با نام “بی زمین” را به عنوان محصول مشترک با عراق و سوریه ساختم که هم اکنون در مرحله پس تولید است.

انتهای پیام