صنایع‌دستی نمی‌خرید، چون پول ندارید یا…

به گزارش مجله زنده خبری ، صنایع دستی گاهی اوقات در جیب افراد و سلیقه آنها قرار دارد. اما با گذشت سالها ، دقیقاً برعکس اتفاق افتاده است. با کنار گذاشتن قیمت های غیر معقول هنرهای سنتی ، همچنان باید دید که آیا انتخاب ما برای خرید وسایل تزئینی اصلاً همان کاردستی نیست که سالها با کوچکترین تغییر پشت پنجره ها مشاهده شده باشد.

البته این واقعیت که سلیقه اکثر ما دیگر مطابق با طرز کار تکراری نیست به هیچ وجه به معنای نامربوط بودن این هنرها نیست. این کاملاً واضح است و همه ما می دانیم که چقدر زمان و تلاش لازم برای تولید کالاهای صنایع دستی است. سوال اینجاست که چرا این هنرهای زیبا که ریشه در وجود همه ما دارند ، مطابق با ذائقه روز و زندگی مدرن نیستند یا به قول معروف ، “عملی” نمی شوند!

البته در سالهای اخیر مشخص شده است که برخی از هنرمندان با تلفیق هنرهای سنتی و طراحی مدرن ، چه در زمینه جواهرات و چه ظروف ، توانسته اند توجه مشتریان را به خود جلب کنند. در این میان اما در این میان ، بازارهای صنایع دستی و معابر هنوز مملو از همان طرح ها و ایده های قدیمی است که دیگر به نظر نمی رسد که دیگر قادر به تولید نسل جدید با خود باشند.

بر این اساس ، برای اندازه گیری صحیح این کلمات و ایده ها ، تصمیم می گیریم از خیابان ویلا که مدتی به آن به نام پاساژ صنعتی تغییر نام داده است ، بازدید کنید و با افرادی صحبت کنید که جلوی پنجره های مغازه می ایستند و بعضی اوقات در خانه می آیند و فروشگاه می کنند. بعضی اوقات دست خالی بیرون می روند.

یکی از آنها ، زن جوان و دوستش که در مقابل فروشگاه ایستاده و به جواهرات موجود در پنجره مغازه اشاره می کند ، از این سؤال که آیا شما صنایع دستی ایرانی را دوست دارید ، می خندد و می گوید: من آن را دوست دارم ، اما درست در اینجا ، پشت پنجره مغازه. جای آنها بهتر است.

وقتی چهره غافلگیر شده من را می بیند ، آن را کمی جدی می گیرد و ادامه می دهد: صنایع دستی واقعاً زیبا هستند ، اما اگر من مجبور می شدم انتخاب کنم ، هرگز یک صفحه مینا را انتخاب نمی کردم که در هر خانه قدیمی برای خانه من اتفاق افتاده است. البته من به دلیل طرح ها و مدل هایی که دارند ، من واقعاً جواهرات ایرانی را دوست دارم و هر وقت پول کافی داشتم آن را می خرم. اما وقتی صحبت از بشقاب و ظروف می شود ، من به هیچ وجه نمی توانم با صنایع دستی ارتباط برقرار کنم. فکر می کنم اگر این هنرها و طراحی ها با مدل های جدیدتر تولید شود ، شاید نسل جدید خیلی بهتر به هم وصل شوند.

سرم را می چرخانم و یک خانم جوان دیگر را از راه دور می بینم ، در لباس اداری و ماسک صورت سفید ، وقتی به آهسته و آرام قدم می زند ، به پنجره های مغازه نگاه می کند. منتظر نزدیک شدن او هستم و بعد از یک مکالمه کوتاه می پرسم که او چقدر از صنایع دستی استفاده می کند. وی گفت: “من صنایع دستی را دوست دارم ، اما هیچ انگیزه ای برای خرید آنها و پول ندارم.” ظروف مینا ، جعبه های تزئینی ، پارچه های تزئینی یا حکاکی شده زیبا هستند ، اما در سبک زندگی ما جای نمی گیرند. در حقیقت ، من بیشتر گلدان مینای دندان را در خانه مادربزرگم دوست دارم!

وی ادامه می دهد: البته اکنون برخی از ظروف جدید شیک شده اند که واقعاً خوب هستند. مانند آن صفحات خوشنویسی در اطراف آنها یا کبوترهایی که روی آنها نشسته اند. اما از آنجا که آنها گران هستند ، شما نمی توانید بسیاری از آنها را دریافت کنید. من شخصاً این مدل از طرح های جدید را بیشتر دوست دارم و ترجیح می دهم از آنها استفاده کنم.

من با خانم جوان خداحافظی می کنم و با آقایی که از یک کیف فروشی بیرون می آید ملاقات می کنم؛ خوشحالم که یک خریدار صنایع دستی را می بینم و به سمت او می روم. من نمی دانم که آیا شما برای خود صنایع دستی خریداری کرده اید یا یک هدیه؟ او می گوید برای همسر من یک هدیه دریافت کردم. او گوشه کیف را باز می کند و یک کیف و کفش را با طراحی سنتی بررسی می کند.

از او می پرسم که آیا او صنایع دستی ایرانی را دوست دارد یا خیر ، که در پاسخ می گوید: چگونه می توانید دوست نداشته باشید؟ این هنرها بخشی از ریشه های تاریخی ما هستند و در جهان بی نظیر هستند. من همیشه برای خرید هدایا به صنایع دستی می روم و همیشه از آنها استقبال می شود. درست است که گاهی اوقات قیمت صنایع دستی برای ما مردم عادی بالاست ، اما فکر می کنم آنها هنوز هم ارزش هزینه دارند.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا استفاده از صنایع دستی می تواند به جذب مخاطبان بیشتر کمک کند ، گفت: “طبیعتاً وقتی از طرح های مدرن استفاده می شود ، مردم بیشتر جذب می شوند. به عنوان مثال وسایل و لباس هایی که صنایع دستی هستند و با طرح های جالب و جدید تولید می شوند و به نوعی نمادی از هنر سنتی ایران هستند و مدرن به حساب می آیند ، می توان از آن استقبال کرد.

در حالی که من به راه خود ادامه می دهم ، به صنعتگران و صنعتگران در چرخه بین فروشنده و خریدار فکر می کنم ، که اغلب در گذر از علامت عبور صنایع دستی ، در روستاها و خانه های خود کار می کنند.

انتهای پیام