عمومی

نهاد مدنی «مرجعیت»، میراث آیت الله حکیم و آینده حوزه نجف

پس از مرگ ناگهانی وی و با توجه به اینکه حوزه انتخابیه نجف عمدتا به عنوان چهار مرجع نامیده می شود ، بحث هایی در مورد تأثیر این ضرر بر آینده حوزه نجف و مقامات آن انجام شده است.

حوزویان باید در مورد فضای داخلی حوزه صحبت کنند ، اما به عنوان یک ناظر بیرونی که تاریخ ، ساختار ، سنت و فرهنگ حوزه را در سالهای اخیر مطالعه کرده است (برخی نکات در یادداشت مدرسه نجف اشرف نیز ذکر شده است) ، منطقه گفته می شود. یکی از بنیادی ترین و پایدارترین نهادهای تولید علمی در جهان شیعه بوده و در چند قرن اخیر ، با وجود تغییرات عظیم و عمیق تاریخی ، توانسته ساختار علمی ، رویه ها و ویژگیهای خاص خود را حفظ کند. خاستگاه یا معلم بزرگان و استوانه هایی مانند شیخ طوسی و صاحب جواهر ، شیخ انصاری و اهوند خراسانی ، سید محمد کاظم یزدی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، شیخ محمدحسین نائینی ، شیخ محمد آشهیده. ابوالقاسم خویی و این امام خمینی (زمان تبعید) و آیت الله سیستانی بود و در زمانهای مختلف و در سخت ترین شرایط سرکوب ، از جمله رژیم بعث ، وجود خود را حفظ کرد و این اطمینان را ایجاد کرد که نه یک میدان ضعیف و عقیم به خوشبختانه در دوران پس از صدام ، حوزه علمیه نجف اشرف دوران جدیدی از تلاش علمی و رشد کمی و کیفی را تجربه کرد. حوزه انتخابیه همچنین با احترام گذاشتن به آزادی اندیشه و تنوع در حوزه انتخابیه و اجتناب از سیاسی شدن ، سکولاریزاسیون ، قدرت طلبی و رقابت های مزاحم حزبی ، به دنبال ایجاد زمینه برای تحولات و خلاقیت های جدید است. زمینه این تحولات می تواند به نوبه خود پیچیدگی ها ، نیازها و شبهات دشوار امروز و آینده را با اجتهاد و روشی به روز شده برطرف کند. گام های درخشان و خردمندانه رهبر نجف اشرف آیت الله سیستانی و دیگر بزرگان نجف اشرف در زمینه حقوق بشر ، حق اعتراض ، حق رأی ، حق مردم در اداره و احترام به آزادی های فکری ، آزادی های مدنی ، حقوق اقلیت ها و توجه به فرهنگ گفتگوی بین ادیان و مذاهب ، همانطور که در نشست پاپ دیدیم ، و فقه غربی ها شواهد بیشتری بر این مدرنیته و تعامل با جهان خارج است ، که هم حوزه نجف و هم حوزه عمیق ، پایدار و گفتمانی بلند مدت دارد و امیدوار است که ادامه یابد و گسترش یابد.

در تشیع ، “اقتدار” در درجه اول یک نهاد مدنی و معنوی است و “اقتدار” یک شخصیت مدنی و معنوی است که هویت و تأثیر خود را از فرقه گرایی در “دین” ، ایمان و عمل به مذهب ، اخلاق ، انسانی و اجتماعی می گیرد. مسئولیت ها. نهاد حوزه انتخابیه به عنوان نیروی اجتماعی و جامعه به عنوان پشتوانه واقعی. هویت دیگر یک مرجع یا مرجع اولیه نیست و یک تابع است. فقدان هیچ مرجع دینی به اندازه وزن فکری ، روحی و اخلاقی او ، و همچنین مریدان ، نوشته ها ، فتواها ، خلاقیت های فکری ، زندگی سیاسی ، اجتماعی و حتی شخصی او خلأ ایجاد می کند ، او میراثی به جای می گذارد که گاهی او دهها و صدها سال مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. ستون حوزه ، اقتدار است و بسیاری از تحولات در حوزه منشأ یا حول محور اقتدار است و اساساً حوزه و آینده آن توسط مقام تعیین می شود. در عین حال ، باید توجه داشت که تداوم م institutionsسسات حوزوی ریشه دار مانند نجف اشرف یا یک حوزه علمیه بزرگ مانند کوم را نمی توان با حوزه های علمیه کوچکی مقایسه کرد که در نقطه ای درخشیدند و سپس با مهاجرت و مرگ کاهش یافتند. آستانه انقراض و بر اساس شهادت تاریخ ، بستگی به زندگی و بقای یک رهبر مذهبی یا مرجع خاصی ندارد و مانند هر نهاد متمدن دیگری که ریشه در پارامترهای مختلف دارد ، مانند پایبندی به اهداف تعیین شده ، توانایی های علمی و باروری فکری ، یک حلقه مکتب فکری ، کارآمدی ، استقلال اقتصادی ، سنت ها و سبک ها و تمایزات و توانایی رهبران و بدنه آن برای تنظیم روابط با جامعه هدف و سایر نهادهای اجتماعی ، و همچنین دیدگاه و موقعیت آن نسبت به افراد و نهادهای قدرت به

در این راستا ، روند رشد و اعلام و تحقق مرجعیت در حوزه های علمیه اصلی شیعه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در ادیان دیگر نیز چنین است و البته سنت های خاص خود را دارد و گاهی خارج از حوزه قدرت این نهاد دینی است و در واقع توسط نهاد سیاسی دیکته می شود.

سنت های هر نهاد دینی باید در بافت تاریخی ، اجتماعی و سیاسی آن بررسی و تحلیل شود. حوزه علمیه مقدس قم و حوزه علمیه نجف اشرف به عنوان دو شاخه علم و فقه شیعه نیز دارای ویژگی های مشترک فراوان و در عین حال تفاوت هایی هستند که از بافت تاریخی و سیاسی و سنت های داخلی آنها نشأت می گیرد. یکی سنت اعلام قدرت است که در هر یک از این زمینه ها متفاوت است و البته می توان آن را مورد انتقاد قرار داد. به عنوان مثال ، در حوزه علمیه “سنت کوم” اعلام مرجعیت طلاب در زندگی معلمان بی نقص و روتین است و بنابراین در این حوزه چندین نسل از مراجع تقلید با انتشار رساله ای عملی و وظیفه چندین نفر ، مرجعیت را اعلام کرده اند. نسل ها و حتی مجاهدین جوان پس از قدرت تا حدی. این امر برای عموم روشن است و در عین حال جامعه آموزشی و دولت در شناخت برخی از مراجع یا تحقیر برخی دیگر نقش دارند. در حوزه نجف اشرف اما روند اعلام مرجعیت به این شکل نیست و معمولاً در زندگی معلم ، دانش آموزان حتی اگر بسیار برجسته باشند ، از چاپ رساله عملی و اعلام مرجعیت خودداری می کنند. اگر اکنون بیشتر نامهای سه مقام در نجف اشرف شنیده می شود ، به این دلیل است ، و این به معنای عدم حضور شخصیتهای برجسته علمی در سطح اقتدار نیست ، بلکه رعایت سنت ها و اصول چند صد نفر است. سالها در این زمینه برای جلوگیری و پیشگیری از رقابتهای سکولار یا جلوگیری از مداخلات خارجی در تهیه گزارشها استفاده می شود. در حال حاضر ، چهره های برجسته حوزه نجف درگیر درس ها و مباحث بسیار دشواری هستند و با توجه به جدیت و سنگینی دروس و عمق مباحث و توجه دانش آموزان و تقوای معلمان ، همیشه موارد ضمنی وجود دارد. قهرمانان وجود خواهند داشت و بنابراین ، اگر از مرجع فانی خداحافظی کند ، معرفی شخصیت های زیر توسط یک حلقه وسیع و م ofثر از اساتید و دانشجویان ، وفادار به سنت حوزه نجف ، با رعایت سنت و دقت. البته در روند اعلام قدرت در نجف اشرف ، نهادهای دولتی یا سازمان های رسمی دخالت نمی کنند و حتی اگر این کار را انجام دهند ، معمولاً به جایی نمی رسند. سنت شکستن آنلاین و خودداری از به ارث بردن قدرت و اقتدار ، ارجاع مراجع تقلید از قدرت متوفی به سایر ارگانها و تکمیل فعالیتها یا انتقال مدیریت مراکز و نهادهای قدرت متوفی به قدرت زنده متفاوت است. سنتهایی که در نجف جدی است اشرف. و این روزها ما شاهد مرگ آیت الله حکیم و شکستن آنلاین او بودیم.

در این مقدمه آمده است که غیبت آیت الله حکیم ، که یکی از مراجع بزرگ و صاحب سبک حوزه علمیه نجف اشرف و یکی از اسرار و نمادهای این حوزه بود ، و ال گرانسانگ حکیم با همه ناباوری ، تلخی و از دست دادن ، که او باعث آن شد و با وجود همه غم و اندوه عمیق و احساس جدایی که در موقعیت ها و خانه های بزرگان نجف مشهود است ، این به معنی وقفه یا ابهام در مسیر این رشته نیست و اگرچه جای آنها خالی است ، اما به دلیل چندین دهه تلاش آنها برای نوشتن کتاب و آموزش دانش آموزان. و وابستگی خاص وی به حوزه علمیه نجف اشرف ، منطقاً میراث روشن او ، این حوزه را در نقاشی آینده تعیین کننده تر می کند ، به ویژه آنچه که این حوزه را اداره می کند وکیل عالی رتبه و شخصیت صبور ، معتدل ، دوراندیش ، محکم و خردمند است. حضرت آیت الله سیستانی که در ارتقای حوزه نجف در دوران پس از صدام نقش بی نظیری داشت و یکی از ارکان اصلی جهان شیعه است. به یاد داریم که حضرت آیت الله سید محسن حکیم و حضرت آیت الله سید ابوالقاسم هوئی جهان فانی را از این عظمت شخصیت و علم پر کردند و نه تنها حوزه انتخابیه نجف اشرف تزلزل یا توقف نکرد ، بلکه میراث ایشان حوزه را بارورتر کرد. در قلب این حوزه امروز ، بسیاری از مراجع بزرگ در نجف و قم ظاهر شده اند. حتی در حال حاضر ، علاوه بر سطوح فعلی ، حوزه نجف از حضور بسیاری از اساتید برجسته بهره می برد و شواهد نشان می دهد که معلمان سطح اول دیگری نیز در سطح اقتدار هستند و برای مجاهدین و طلاب شهرت دارند. این حوزه ، اما به دلیل سنت. آنها هیچ اقدامی نکرده اند ، به تدریج از آنها نام برده می شود و نام آنها ذکر می شود و هرکسی جای خود را می گیرد.

البته مسأله قدرت عالی شیعیان تابع مولفه های بیشتری است ، مانند وزن مقامات بعدی ، شبکه دانش آموزان و اجماع تعداد زیادی از بزرگان و ثروت مردم و … به مهمتر از همه ، اگر خدا در قرن گذشته ، گاهی در کوم ، گاهی در نجف ، و گاهی در هر دو کشور ، و عوامل و سنتهای م theثر در انتخاب و اقبال آنها ، نکته دیگری است که باید هزینه آن را پرداخت.

اگر از سخنان بزرگان و معلمان حوزه علمیه نجف اشرف پیروی کرده و گفتار ، رفتار و سیره آنها را امروز رعایت کنید ، دو نکته ویژه وجود دارد ؛ یکی اینکه این حوزه متعلق به حضرت ولی عصر (عج) است و به لطف خدا و عنایت حضرت امیرالمومنین علی (ع) به این حوزه معتقدند و دیگری این که معتقدند این حوزه است نه تنها راز بقا ، بلکه او راه بزرگی و عظمت خود را نیز می داند. درود بر شما و رحمت و برکت خداوند.

* ارسال شده در وب سایت شفقنا

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا