ماده 637 تعزیرات و مجازات های بازدارنده در مورد چه چیزهایی صحبت میکند؟

جرائم منافی عفت عنوان عامی است که شامل جرائم متعددی می شود که ازجمله آن ها رابطه نامشروع موضوع ماده 637 تعزیرات و مجازات های بازدارنده است. قانون گذار در  مواد 221 و 222 قانون مجازات  اسلامی مصوب 1392 زنا را تعریف می کند اما تعریف مشخصی از جرم رابطه نامشروع و عمل منافی عفت غیر از زنا ارائه نداده است. عدم مشخص کردن حدود و ثغور منجر به ابهام درخصوص تعیین مصداق و آرای متناقص و متضاد درخصوص امور مشابه در ماده 637 شده است و مراجع قضائی در برخورد با مرتکبان این پدیده، برخورد یکسانی نداشته اند.

به نظر درصورت فقدان علقه زوجیت (اعم از دائم یا موقت) باید روابط جنسی مادون زنا به صورت تماس فیزیکی و جسمی میان زن و مرد مستوجب مجازات دانست و ارتباط های غیرجسمی را مصداق ماده 637 قانون مجازات درنظر نگرفت و بین آنچه که حرام است و آنچه که جرم است تفاوت و تمایز قائل شد.

جرم رابطه نامشروع، از اون سری جرائمی هست که در نظام حقوقی و قانون گذاری ما، خیلی بهش توجه شده و قبح زیادی داره (البته در نظر قانونگذار، وگرنه شاید مردم خیلی از این موارد رو اصولا رابطه نامشروع و خلاف عفت عمومی حساب نکنن)

اما در هر صورت، قانون جمهوری اسلامی ایران که از احکام شرعی الگو برداری کرده، دایره جرم انگاری رو به روابط شخصی افراد هم گسترش داده و برای اونها مجازات تعیین کرده. ماده 637 قانون مجازات اسلامی تعزیرات، یکی از متون قانونی در جرم انگاری و تعیین این نوع مجازات هاست.

ماده 637 قانون مجازات اسلامی دقیقا از چه جرمی صحبت میکند؟!

بعد از اینکه از زبان قانونگذار در ماده 637 قانون مجازات اسلامی رمز گشایی کردیم، وقتشه که بپرسیم این ماده به دنبال بیان چه مفهومی هست؟!

اگر دقیق به این متن قانونی نگاه کنیم، متوجه میشیم موضوع بحث در حقیقت دو عمل مجرمانه متفاوت هست:

رابطه نامشروع : هرگونه ارتباط دوطرفه میان زن و مرد نامحرم به قصد لذت جنسی بدون هرگونه تماس جنسی

عمل منافی عفت غیر از زنا : هرگونه تماس جسمی و فیزیکی مرد و زن نامحرم به قصد لذت جنسی به جز زنا (دخول)

هر کدوم از این دو عنوان مجرمانه، با وجود اینکه به هم شباهت دارن، اما تفاوت های اساسی هم بین اونها وجود داره:

رابطه نامشروع، دو طرفه است ولی عمل منافی عفت غیر از زنا، میتونه یک نفره هم انجام بشه. به این معنا که در رابطه نامشروع، دوطرف با اراده خودشون اینکار رو انجام میدن، اما در عمل منافی عفت، اکراه و اجبار هم ممکنه و یک طرف، طرف مقابل رو مجبور به اینکار میکنه.

در عمل منافی عفت، رابطه فیزیکی مرد و زن نامحرم ضروری هست. اما در رابطه نامشروع، احتیاجی به رابطه فیزیکی نیست و صرف صحبت کردن یا قدم زدن میتونه باعث وقوع جرم بشه.

رابطه نامشروع اصولا میان افرادی که از لحاظ شرعی محرم هستن، قابلیت وقوع نداره. اما عمل منافی عفت غیر از زنا میتونه بین این افراد شکل بگیره.

رابطه نامشروع، یک جرم مستمر هست. یعنی اصطلاحا در طول زمان ادامه داره، مثل مسافرت یا کافی شاپ رفتن. اما عمل منافی عفت، یک جرم آنی محسوب میشه که به محض وقوع تماس فیزیکی، جرم هم محقق شده.