نحوه جابجایی بیمار که توان حرکتی ندارد
تکنیک‌های جابجایی بیمار کم تحرک از تخت به ویلچر و صندلی
جابجایی بیمار بی حرکت از تخت به صندلی یا ویلچر یک چالش برای مراقب بیمار است باشد، زیرا برای جابجایی بیمار باید به درستی از او حمایت کنید تا دچار آسیب‌های احتمالی نشود. بیماران و سالمندانی که نمی‌توانند راه بروند یا روی پاهای خود بایستند، برای تحرکشان باید به طور منظم در خانه ویا بیمارستان نیاز به کمک دارند. به عنوان یک ، باید بیماران و سالمندان خود را به درستی انتقال دهید تا در معرض خطر یا آسیب بیشتر قرار نگیرند.
1- دست‌های خود را با آب و صابون بشویید
دست‌های خود را با آب و صابون آنتی باکتریال بشویید. دست‌های خود را با صابون به مدت 40 تا 60 ثانیه بشویید تا تمیز شوند. این اطمینان حاصل می‌کند که با دست‌های تمیز بیمار را لمس می‌کنید و او را در معرض هیچ میکروبی قرار نمی‌دهید.
2- بیمار را در جریان حرکت دادن وی بگذارید
به بیمار بگویید که در حال حرکت دادن وی هستید. مراحلی که قرار است برای انتقال بیمار به صندلی یا ویلچر انجام دهید را توضیح دهید. در مورد هر مرحله و نحوه حرکت یا حمایت از آنها شفاف باشید. با اینکار بیمار را آماده می‌کنید تا غافلگیر نشود. به عنوان مثال، بگویید، “می‌خواهم شما را به این صندلی منتقل کنم و با بازوهایم اینکار را خواهم کرد.”
3- شناسایی سمت قوی تر بیمار برای جابجایی بیمار بی حرکت
دست‌های بیمار را بگیرید و 1 دست را در دستان او قرار دهید. از بیمار بخواهید که دستان شما را تا جایی که می‌تواند فشار دهد. توجه کنید که آیا طرفی که در دستان شماست قوی تر باشد.
همچنین می‌توانید اینکار را با گرفتن هر یک از پاهای بیمار بین دستان خود انجام دهید و پای بیمار را آزمایش کنید. از بیمار بخواهید که با پا دست‌های شما را فشار دهد، مثل اینکه پدال گاز ماشین را فشار می‌دهد. توجه کنید که طرف در دستان شما است قوی تر باشد.
4- بررسی هرگونه لغزش در مسیر و یا چرخ‌های ویلچر
بررسی کنید که مسیر انتقال بیمار عاری از هرگونه انسداد یا خطر لغزش باشد. مسیر اطراف محل انتقال را بررسی کنید تا سیم‌ها یا لوله‌های شل وجود نداشته باشد. این موارد را طوری تنظیم کنید که در مسیر شما قرار نگیرند. همچنین جایی که خودتان ایستاده اید، طوری باشد که در خطر لغزش یا سر خوردن نباشید. بهتر است از کفش‌های ضد لغزش استفاده کنید تا مطمئن شوید که روی زمین محکم می‌مانید. اگر بیمار را از تخت منتقل می‌کنید، بررسی کنید که چرخ‌های تخت در حالت قفل شده باشند تا هنگام جابجایی بیمار بی حرکت، تخت جابجایی نداشته باشد.
5- قرار دادن صندلی یا ویلچر در سمت غالب برای جابجایی بیمار بی حرکت
ویلچر یا صندلی را در کنار تخت بیمار در سمت قوی تر او قرار دهید. مطمئن شوید که صندلی در دسترس شما باشد تا بتوانید به راحتی به آن برسید. اگر از ویلچر استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که چرخ‌ها قفل شده‌اند و تکیه‌گاه پا را در پایین صندلی بچرخانید تا بیمار بتواند به راحتی داخل آن قرار بگیرد. قرار دادن صندلی در سمت غالب بیمار به شما کمک می‌کند تا راحت تر آنها را جابجا کنید، زیرا آنها می‌توانند هنگام انتقال آنها قدرت بیشتری به شما وارد کنند. اگر محافظ بازو روی تخت وجود دارد، آن را پایین بیاورید تا مانع نشود.
6- استفاده از دستانتان برای چرخاندن بیمار به سمت ویلچر یا صندلی
از دستان خود استفاده کنید تا بیمار را روی تخت طوری بچرخانید که روبه روی ویلچر یا صندلی قرار بگیرد. به آرامی‌بیمار را بچرخانید تا به پهلو و رو به صندلی باشد. از بیمار بخواهید که بازوهای خود را در سینه یا زیر سر خود قرار دهند تا احساس حمایت کنند. زمانی که بیمار را به سمت خود می‌کشید تا حد امکان به لبه تخت نزدیک کنید.
7- قرار دادن بیمار را به حالت نشسته روی تخت برای جابجایی بیمار بی حرکت
پاهای بیمار را از لبه تخت جدا کرده و به حالت نشسته حرکت دهید. یک بازو را زیر شانه‌های بیمار و یک بازو را پشت زانوهای او قرار دهید. در حالی که پای بیمار را از لبه تخت جدا می‌کنید، زانوهای خود را خم کنید. وزن خود را به پشت پای خود منتقل کنید و به آرامی آنها را به حالت نشسته عمودی، رو به روی خود قرار دهید.
8- استفاده از کمربند راه رفتن برای جابجایی بیمار بی حرکت
اگر بیمار به تنهایی قادر به ایستادن نیست، از کمربند راه رفتن استفاده کنید. اگر بیمار دچار سکته مغزی یا سایر مشکلاتی است که بر عملکرد حرکتی وی تأثیر می‌گذارد، کمربند راه رفتن را به دور کمر او ببندید. کمربند راه رفتن نیز در حین انتقال به شما چسبندگی بهتری می‌دهد تا بیمار از بازوهای شما نیفتد. کمربند را دور کمر بیمار بپیچید تا محکم باشد، اما نه خیلی سفت. هر پارچه اضافی را در انتهای کمربند داخل کمربند بچسبانید تا خطر زمین خوردن نداشته باشد.
از به عنوان دسته یا راهی برای بلند کردن بیمار استفاده نکنید. هدف آن ایجاد اصطکاک زمانی است که بیمار را بلند می‌کنید تا زمین نخورد. جهت اطلاع از قیمت پله پیما به سایت ما مراجعه کنید
دستان خود را پشت بیمار یا کمربند راه رفتن قفل کنید. تا حد امکان نزدیک بیمار بایستید و با دستان خود به اطراف سینه او برسید. دست‌های خود را در پشت بیمار، وسط پشت او قفل کنید. اگر کمربند راه رفتن دارند، می‌توانید کمربند راه رفتن را بین دستان خود بگیرید و بازوهای خود را با کمربند ردیف کنید تا اصطکاک ایجاد شود.
9- بلند کردن بیمار به کمک پاهای خودتان برای جابجایی بیمار بی حرکت
پای بیرونی بیمار را بین زانوهای خود قرار دهید. بدانید که پای بیرونی بیمار دورترین پای او از صندلی است. پای بیمار را برای حمایت بین زانوهای خود قرار دهید و زانوهای خود را خم کنید و پشت خود را صاف نگه دارید. به بیمار بگویید که می‌خواهید تا 3 بشمارید و با شماره 3 قرار است بایستید و او را نیز بلند کنید.
اطمینان حاصل کنید که بیمار دست‌های خود را در کنار خود نگه می‌دارد تا زمانی که آنها را بلند می‌کنید بتوانند از خود حمایت کنند. اگر بیمار در پاهای خود قدرت دارد، به بیمار دستور دهید که وزن خود را در حین انتقال با پاهای خود تحمل کند.10- نشاندن سالمند روی صندلی یا ویلچر
بیمار را روی صندلی پایین بیاورید. هنگامی که پاهای بیمار به نشیمنگاه صندلی برخورد کرد، زانوهای خود را خم کنید و به آرامی بیمار را داخل صندلی بگذارید. از بیمار بخواهید در حالی که وی را پایین می‌آورید، به کمک دسته‌های صندلی یا ویلچر از خود حمایت کند. اگر آنها را روی صندلی چرخدار پایین گذاشته اید، حفاظ‌های پا را تغییر دهید و به بیمار آموزش دهید که پاهای خود را در محافظ‌ها قرار دهد تا به خوبی روی صندلی حمایت شود.
نکته مهم در جابجایی بیمار بی حرکت
اگر بیمار یا سالمند را بعد از ترخیص از بیمارستان به خانه منتقل می‌کنید، با راهنمایی یک پرستار در بیمارستان تمرین کنید تا بتوانید تکنیک‌های مناسب جابجایی بیمار بی حرکت را برای جلوگیری از آسیب به خودتان و بیمار را بیاموزید. بسته به شرایط، ممکن است برای جابجایی بیمار بی حرکت به وسایل اضافی نیاز داشته باشید. برخی از بیماران برای جابجایی نیاز به بالابر دارند.
خلاصه مطلب و نکات مفید جابجایی بیمار بی حرکت
برخی از سالمندان می‌توانند بدون نیاز به پرستار سالمند و یا مراقب سالمند زندگی عادی خود را داشته باشند و با استفاده از روش‌های خود مراقبتی می‌توانند تحرک داشته باشند. اینکه سالمند بتواند بدون نیاز به پرستار سالمند امور شخصی خود را انجام دهد دوران پیری آسوده تری خواهد داشت. همانطور که می‌دانید دنیا با تفکر سالمندان و تلاش جوانان اداره می‌شود، به همین دلیل به سالمند باید برای پیشگیری از زمین گیر شدن کمک کرد..این کمک به سالمندان با آموزش روش‌های خود مراقبتی به سالمندان انجام می‌شود تا کارهایی را انجام دهند که باعث حفظ و تقویت سلامت و انرژی آنها شود.