قانون جدید حذف مهریه

پرسش از قانون جدید حذف مهریه غالباً به برداشت نادرستی از تغییرات قانونی اخیر اشاره دارد؛ در واقع، مهریه به عنوان یک حق مالی و شرعی برای زن حذف نشده است، بلکه اصلاحات مربوط به ضمانت اجرای کیفری (حبس) آن، به ویژه برای مهریه های بیش از ۱۴ سکه، تغییر کرده است تا از زندانی شدن مردان جلوگیری شود و راهکارهای جایگزینی برای اجرای تعهدات مالی در نظر گرفته شود.

در نظام حقوقی و فرهنگی ایران، مهریه همواره جایگاهی مهم و اساسی داشته است. این حق مالی که به هنگام عقد ازدواج برای زن تعیین می شود، نه تنها یک پشتوانه اقتصادی تلقی می گردد، بلکه نمادی از تعهد و احترام متقابل میان زوجین نیز به شمار می رود. با گذشت زمان و مواجهه با چالش های اجتماعی و اقتصادی، قوانین مرتبط با مهریه نیز دستخوش تغییر و تحول شده اند. اصلاحاتی که در سال های اخیر در قوانین مربوط به مهریه ایجاد شده، با هدف بازنگری در شیوه اجرای تعهدات مالی و کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از زندانی شدن مردان بوده است. این تغییرات، ابهامات و پرسش های فراوانی را در اذهان عمومی ایجاد کرده است، به ویژه در مورد آنچه از آن به عنوان «قانون جدید حذف مهریه» یاد می شود. این محتوا سعی دارد تا با روشن بینی و دقت، به بررسی این تغییرات بپردازد و ابعاد مختلف آن را برای تمامی افرادی که با این موضوع سروکار دارند، شفاف سازی کند. از زوجین جوان گرفته تا خانواده ها، وکلا و مشاوران حقوقی، همگی با مطالعه این مقاله می توانند به درک صحیح و جامعی از این تحولات دست یابند و با آگاهی بیشتری نسبت به حقوق و تکالیف خود عمل کنند.

واقعیت قانون جدید مهریه: آیا مهریه واقعاً حذف شده است؟

یکی از بزرگترین سوءتفاهم ها در مورد تغییرات اخیر، باور به «حذف مهریه» است. این تصور که حق مهریه به طور کلی از نظام حقوقی ایران برچیده شده، کاملاً نادرست است. مهریه همچنان یک حق مالی قانونی و شرعی برای زن محسوب می شود و زن در هر زمان می تواند آن را مطالبه کند. آنچه تغییر یافته، نحوه ضمانت اجرای کیفری (حبس) برای عدم پرداخت مهریه است، نه اصل حق مهریه. قانون گذار با این اصلاحات، قصد داشته تا از یک سو، به کاهش آمار زندانیان مهریه که بار سنگینی بر دوش جامعه و خانواده ها می گذاشت، کمک کند و از سوی دیگر، حق زن برای مطالبه مهریه را همچنان محترم بشمارد. این تغییرات تلاش می کنند تا تعادلی میان حمایت از حقوق زن و جلوگیری از مشکلات اجتماعی ناشی از حبس مردان ایجاد کنند.

تفاوت اساسی در اینجاست که پیش از این، عدم پرداخت مهریه در مواردی منجر به حبس مرد می شد، اما اکنون تمرکز بر روی راه حل های مالی و جایگزین برای اجرای حکم است. این به معنای تضعیف موقعیت زن نیست، بلکه به دنبال یک رویکرد انسانی تر و پایدارتر برای حل اختلافات مالی است. در واقع، هدف قانون گذار، نه حذف یک سنت دیرینه و حق مشروع، بلکه ایجاد سازوکارهایی کارآمدتر و کمتر آسیب زا برای اجرای این حق است. این تغییرات به نوعی تجربه جدیدی در نظام حقوقی کشور محسوب می شود که می کوشد با درک واقعیت های اجتماعی و اقتصادی، راه حل هایی عملی و انسانی تر ارائه دهد. بنابراین، باید به وضوح درک کرد که مهریه همچنان پابرجا و قابل مطالبه است و زن هر زمان که اراده کند، می تواند برای وصول آن اقدام کند؛ فقط شیوه و ضمانت اجرای آن متحول شده است.

مهم ترین تغییرات و جزئیات قانون جدید مهریه

اصلاحات صورت گرفته در قانون مهریه، محورهای اصلی خود را بر تعدیل سقف ضمانت اجرای کیفری و معرفی مجازات های جایگزین متمرکز کرده است. درک دقیق این جزئیات برای همه طرفین بسیار حیاتی است.

کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری (حبس): از ۱۱۰ به ۱۴ سکه

یکی از مهم ترین و پربحث ترین تغییرات، کاهش سقف حبس برای مهریه است. پیش از این، مرد تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی، در صورت عدم پرداخت و عدم اثبات اعسار، ممکن بود به حبس محکوم شود. اما با قانون جدید، این سقف به ۱۴ سکه کاهش یافته است. این بدان معناست که:

• اگر مهریه زن تا ۱۴ سکه باشد و مرد توان پرداخت آن را نداشته باشد و اعسار او نیز ثابت نشود، ممکن است مورد حکم حبس قرار گیرد.
• برای مهریه های بیش از ۱۴ سکه، مرد تنها برای ۱۴ سکه اول با ضمانت اجرای کیفری (در صورت عدم اثبات اعسار) مواجه می شود و مابقی مهریه صرفاً جنبه حقوقی داشته و از طریق توقیف اموال و به صورت اقساطی پیگیری خواهد شد.

این سقف صرفاً مربوط به حبس است، نه کل میزان مهریه ای که زن می تواند مطالبه کند. زن حق دارد کل مهریه توافق شده را مطالبه کند، اما ضمانت اجرای کیفری (حبس) تنها تا سقف ۱۴ سکه معتبر است. در مهریه های بیش از ۱۴ سکه، ملاک توانایی مالی مرد است. اگر مرد توانایی مالی برای پرداخت مهریه را داشته باشد، دادگاه او را مکلف به پرداخت خواهد کرد، اما اگر معسر باشد، روش های جایگزین به کار گرفته می شوند. این قانون به طور کلی عطف به ماسبق می شود، یعنی شامل مهریه هایی که پیش از تصویب این قانون تعیین شده اند نیز می شود. این موضوع باعث شده بسیاری از پرونده های قدیمی نیز مشمول این تغییرات گردند و مردان از زندان آزاد شوند.

حذف حبس برای مهریه در چه شرایطی؟ نقش دادخواست اعسار

مفهوم اعسار (عدم توانایی مالی مرد) نقش محوری در این قانون دارد. اگر مردی به پرداخت مهریه محکوم شود و ادعا کند که توانایی مالی ندارد، باید دادخواست اعسار خود را به دادگاه ارائه دهد. اثبات اعسار یک فرآیند حقوقی است که در آن مرد باید عدم توانایی خود در پرداخت مهریه (چه یکجا و چه اقساطی) را به دادگاه ثابت کند.

نحوه اثبات اعسار

• مدارک مالی: ارائه فهرست اموال، درآمدها، بدهی ها و هزینه های زندگی.
• شهادت شهود: شهادت حداقل دو نفر از افراد مطلع که به وضعیت مالی مرد آگاهی دارند.
• تحقیقات محلی: در برخی موارد، دادگاه ممکن است تحقیقات محلی را برای بررسی وضعیت مالی مرد انجام دهد.

اگر دادخواست اعسار مرد پذیرفته شود، دادگاه با در نظر گرفتن توانایی مالی او، مهریه را تقسیط می کند. در این صورت، حبس از او برداشته می شود و مرد موظف است اقساط تعیین شده را پرداخت کند. اما اگر دادخواست اعسار رد شود یا مرد اصلاً دادخواستی ارائه ندهد و از پرداخت امتناع کند، آنگاه دادگاه می تواند تدابیر قانونی دیگری را برای اجرای حکم به کار گیرد که دیگر شامل حبس نیست (مگر برای همان ۱۴ سکه اول در شرایط خاص).

نقش قاضی در تعیین توانایی مالی و تقسیط مهریه بسیار کلیدی است. قاضی با بررسی دقیق تمامی جوانب، شامل درآمد، شغل، وضعیت خانوادگی و سایر بدهی ها، تصمیم نهایی را در مورد اعسار یا عدم اعسار و نحوه تقسیط مهریه اتخاذ می کند. این تصمیمات نقش مهمی در سرنوشت حقوقی زوجین ایفا می کنند و بر زندگی آن ها تأثیر مستقیم می گذارند.

مجازات های جایگزین حبس در صورت عدم پرداخت

با حذف حبس به عنوان مجازات اصلی برای عدم پرداخت مهریه (بیش از ۱۴ سکه یا در صورت اثبات اعسار)، قانون مجازات های جایگزین را معرفی کرده است تا اطمینان حاصل شود که حق زن برای مطالبه مهریه همچنان قابل اجراست. این تدابیر جدید، رویکردی متفاوت را به اجرای عدالت ارائه می دهند و تلاش دارند تا بدون وارد آوردن آسیب های اجتماعی بیشتر، به تعهدات مالی رسیدگی کنند.

پابند الکترونیکی

یکی از مهم ترین مجازات های جایگزین، استفاده از پابند الکترونیکی است. در مواردی که مرد توان پرداخت مهریه را ندارد، اما دادگاه تشخیص دهد که نیاز به نظارت بر او وجود دارد، ممکن است به استفاده از پابند الکترونیکی محکوم شود.

• شرایط اعمال: معمولاً زمانی اعمال می شود که مرد توانایی مالی خود را اثبات نکرده و از پرداخت مهریه امتناع می کند، اما دادگاه به دلایلی (مانند حفظ کانون خانواده، فرصت دادن برای کسب درآمد) از صدور حکم حبس خودداری می کند.
• نحوه عملکرد و نظارت: با نصب پابند الکترونیکی بر پای مرد، محدودیت هایی در تردد او ایجاد می شود. این محدودیت ها ممکن است شامل عدم خروج از یک منطقه جغرافیایی خاص، حضور در محل کار مشخص، یا عدم نزدیک شدن به افراد خاص باشد. نظارت بر این پابندها توسط مراجع قضایی و پلیس انجام می شود.
• مدت زمان و محدودیت ها: مدت زمان اعمال پابند الکترونیکی توسط قاضی تعیین می شود و می تواند تا زمان پرداخت مهریه یا توافق جدید ادامه یابد. این تدبیر به مرد فرصت می دهد تا در عین آزادی نسبی، برای تأمین مهریه تلاش کند.

توقیف اموال

یکی دیگر از راه های اصلی برای اجرای مهریه، توقیف اموال مرد است. این روش، ابزاری قدرتمند برای زن است تا بتواند حق خود را وصول کند.

• انواع اموال قابل توقیف: این شامل تمامی اموال منقول (مانند خودرو، موجودی حساب بانکی، سهام، طلا و جواهرات) و غیرمنقول (مانند خانه، زمین، آپارتمان) می شود که به نام مرد است.
• اموالی که از توقیف مستثنی هستند (مستثنیات دین): برخی اموال ضروری برای زندگی مرد و خانواده اش، قابل توقیف نیستند. این موارد شامل منزل مسکونی که عرفاً در شأن اوست، اثاثیه ضروری زندگی، ابزار کار، و مقداری از پول نقد برای تأمین معاش می شود. تشخیص این موارد بر عهده قاضی است.
• مراحل قانونی توقیف اموال: پس از صدور حکم مهریه، زن می تواند با معرفی اموال مرد به دادگاه، درخواست توقیف آن ها را ارائه دهد. دادگاه پس از بررسی و اطمینان از صحت مالکیت، دستور توقیف را صادر می کند و سپس این اموال از طریق مزایده به فروش رفته و مهریه زن از محل آن پرداخت می شود.

سایر تدابیر قانونی

علاوه بر موارد فوق، دادگاه می تواند تدابیر دیگری را نیز برای اجرای حکم مهریه اتخاذ کند. این تدابیر ممکن است شامل:

• ممانعت از خروج از کشور: در صورت عدم پرداخت مهریه و وجود شرایط قانونی، ممنوع الخروجی مرد از کشور نیز می تواند یکی از تدابیر باشد.
• دستور به معرفی اموال توسط شخص ثالث: در برخی موارد، اگر مرد اموال خود را مخفی کرده باشد، دادگاه می تواند از اشخاص ثالثی که از اموال او مطلع هستند، درخواست معرفی کند.

درک این نکته ضروری است که با وجود تغییر در ضمانت اجرای کیفری، اصل مهریه به قوت خود باقی است و زن حق مسلم خود را برای مطالبه آن دارد. این تغییرات بیشتر به دنبال ایجاد یک تعادل منطقی و انسانی تر در فرایند وصول مهریه هستند.

فرآیند مطالبه مهریه توسط زن

مطالبه مهریه توسط زن فرآیندی قانونی است که مراحل مشخصی دارد. این فرآیند با مراجعه به دادگاه خانواده آغاز می شود و تا اجرای حکم ادامه می یابد.

1. مراجعه به دادگاه خانواده و ثبت دادخواست: زن برای مطالبه مهریه، باید به دادگاه خانواده مراجعه کرده و دادخواست مطالبه مهریه را ثبت کند. در این دادخواست، مشخصات زوجین، میزان مهریه و دلایل مطالبه باید به دقت ذکر شود.
2. صدور اجراییه برای زوج: پس از بررسی دادخواست و تأیید حقانیت زن، دادگاه حکم به پرداخت مهریه صادر می کند و اجراییه ای برای زوج می فرستد.
3. مهلت ۱۰ روزه برای پرداخت یا ارائه دادخواست اعسار: زوج پس از دریافت اجراییه، معمولاً ۱۰ روز مهلت دارد تا مهریه را پرداخت کند یا در صورت عدم توانایی، دادخواست اعسار خود را به دادگاه ارائه دهد. عدم اقدام در این مهلت می تواند عواقب قانونی برای مرد به همراه داشته باشد.

پیامدها و تأثیرات قانون جدید مهریه بر زوجین و جامعه

قانون جدید مهریه با هدف کاهش آسیب های اجتماعی و زندانیان مهریه، تأثیرات گسترده ای بر زندگی زوجین و ساختار خانواده ها و جامعه گذاشته است. این تغییرات، هم فرصت ها و هم چالش های جدیدی را به همراه آورده اند.

برای مردان

قانون جدید، بیشترین تأثیر را بر مردانی گذاشته که پیش از این با خطر حبس به دلیل عدم پرداخت مهریه مواجه بودند. یکی از پیامدهای مهم، کاهش بار روانی و ترس از حبس است، به ویژه برای کسانی که واقعاً تمکن مالی برای پرداخت مهریه های سنگین را ندارند. این تغییر به مردان امکان می دهد تا با آرامش بیشتری به دنبال کسب درآمد و پرداخت اقساط مهریه باشند، بدون آنکه سایه حبس بالای سرشان باشد.

با این حال، اهمیت اثبات به موقع و صحیح اعسار به شدت افزایش یافته است. مردانی که توانایی مالی ندارند، باید فوراً و با مدارک کافی دادخواست اعسار خود را ارائه دهند. عدم ارائه یا رد شدن دادخواست اعسار می تواند به اعمال مجازات های جایگزین مانند پابند الکترونیکی یا توقیف اموال منجر شود. همچنین، ضرورت آگاهی از مجازات های جایگزین برای مردان حیاتی است تا بتوانند با آگاهی از حقوق و تکالیف خود، بهترین راهکار را در مواجهه با پرونده های مهریه اتخاذ کنند.

برای زنان

با وجود تغییر در شیوه اجرای مهریه، اصل حق مهریه برای زنان حفظ شده است. این بدان معناست که مهریه همچنان یکی از حقوق مسلم زن در عقد ازدواج است و او می تواند آن را مطالبه کند. با این حال، تغییر در شیوه و سرعت وصول مهریه یکی از چالش هایی است که زنان با آن مواجه شده اند. دیگر امکان حبس سریع مرد برای مهریه های بیش از ۱۴ سکه وجود ندارد و این امر ممکن است فرآیند وصول مهریه را طولانی تر کند.

از این رو، لزوم آگاهی از روش های جدید پیگیری و اجرای مهریه برای زنان بسیار مهم است. آن ها باید با نحوه توقیف اموال، درخواست پابند الکترونیکی و سایر تدابیر قانونی آشنا باشند تا بتوانند حق خود را به طور کامل وصول کنند. همچنین، اهمیت دقت در انتخاب نوع مهریه (عندالمطالبه/عندالاستطاعه) و شروط ضمن عقد افزایش یافته است. زنانی که در آستانه ازدواج هستند، می توانند با در نظر گرفتن این تغییرات و مشورت با وکیل، مهریه ای واقع بینانه تعیین کرده و از طریق شروط ضمن عقد، پشتوانه های حقوقی قوی تری برای خود ایجاد کنند.

بر جامعه و خانواده

یکی از مهم ترین اهداف قانون جدید، کاهش آمار زندانیان جرائم غیرعمد (مهریه) بود. این امر به کاهش هزینه های دولت و کاهش بار روانی بر خانواده های زندانیان کمک می کند. این تغییرات می توانند تأثیر قابل توجهی بر آمار طلاق و ازدواج نیز داشته باشند. برخی معتقدند که حذف حبس ممکن است به کاهش آمار ازدواج های صوری و افزایش ازدواج های پایدارتر منجر شود، در حالی که برخی دیگر نگران کاهش جایگاه مهریه و افزایش آمار طلاق هستند. این موضوع نیاز به بررسی های دقیق تر در آینده دارد.

همچنین، قانون جدید می تواند تشویق به حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات را به دنبال داشته باشد. وقتی حبس به عنوان یک اهرم فشار قوی کمرنگ می شود، زوجین ممکن است بیشتر به سمت مذاکره و توافق برای حل مشکلات مالی خود سوق داده شوند. در نهایت، این قانون به افزایش آگاهی عمومی در مورد مهریه و مسائل حقوقی مرتبط کمک کرده است. بحث های فراوان پیرامون این موضوع، فرصتی برای آموزش و اطلاع رسانی به عموم مردم فراهم کرده تا با دیدی بازتر به این مسئله مهم خانوادگی و اجتماعی نگاه کنند.

نکات مهم و توصیه های حقوقی عملی

با توجه به پیچیدگی های قانون جدید مهریه و تأثیرات آن بر زندگی افراد، آگاهی و اقدام به موقع می تواند از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کند. در این بخش، به نکات کلیدی و توصیه های حقوقی عملی برای زوجین پرداخته می شود.

اهمیت مشاوره با وکیل متخصص پیش از هرگونه اقدام حقوقی

شاید مهم ترین توصیه ای که می توان به زوجین داشت، مشاوره با وکیل متخصص پیش از هرگونه اقدام حقوقی است. قوانین مهریه دارای جزئیات فراوانی هستند و هر پرونده، شرایط خاص خود را دارد. یک وکیل مجرب می تواند با توجه به وضعیت مالی، نوع مهریه (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه)، و سایر شروط عقد، بهترین راهکار را ارائه دهد. این مشاوره می تواند شامل:

• توضیح دقیق حقوق و تکالیف قانونی.
• پیش بینی نتایج احتمالی اقدامات حقوقی.
• کمک به جمع آوری مدارک و مستندات لازم.
• نمایندگی در دادگاه و مذاکرات صلح و سازش.

در بسیاری از مواقع، هزینه ای که برای مشاوره حقوقی پرداخت می شود، در مقایسه با مشکلاتی که از طریق عدم آگاهی و تصمیم گیری نادرست می تواند ایجاد شود، بسیار ناچیز است.

توصیه به زوجین برای شفافیت و توافق در مورد مهریه پیش از ازدواج

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. برای زوجین جوانی که در آستانه ازدواج هستند، توصیه می شود که با شفافیت و توافق کامل در مورد مهریه، پیش از عقد تصمیم گیری کنند. این شفافیت می تواند از بسیاری از اختلافات آتی جلوگیری کند. تعیین مهریه ای که واقع بینانه باشد و با توان مالی مرد همخوانی داشته باشد، می تواند به حفظ پایداری زندگی مشترک کمک کند. در این راستا، می توان به گفتگوهای صریح و بدون تعارف در مورد توانایی های مالی و انتظارات دو طرف اشاره کرد تا هرگونه ابهام یا سوءتفاهم از بین برود.

نقش شروط ضمن عقد در تنظیم روابط مالی و حقوقی زوجین

شروط ضمن عقد ابزاری قدرتمند برای تنظیم روابط مالی و حقوقی زوجین هستند که می توانند در کنار مهریه، پشتوانه های محکمی برای زن و حتی مرد ایجاد کنند. زوجین می توانند با مشورت وکیل، شروطی را به عقدنامه اضافه کنند که در مواقع خاص، از حقوق آن ها حمایت کند. برای مثال، شروطی مانند:

• شرط تنصیف (تقسیم) اموال در صورت طلاق.
• شرط وکالت در طلاق برای زن (در شرایط خاص).
• شرط حضانت فرزندان.
• شروط مربوط به حق اشتغال، ادامه تحصیل و تعیین محل زندگی.

این شروط می توانند جایگاه مالی و اجتماعی زن را تقویت کرده و در صورت بروز اختلاف، به حل و فصل سریع تر و عادلانه تر مسائل کمک کنند. استفاده هوشمندانه از این ابزار قانونی، می تواند تجربه زوجین را از ازدواج و تعهدات آن به شکلی متفاوت و امن تر رقم بزند.

تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه و انتخاب هوشمندانه

آگاهی از تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه برای زوجین، به ویژه زنان، بسیار مهم است.

• مهریه عندالمطالبه: به این معناست که زن هر زمان که اراده کند، می تواند مهریه خود را مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت آن است، بدون نیاز به اثبات توانایی مالی او.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، زن زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت کند مرد توانایی پرداخت آن را دارد. در واقع، بار اثبات تمکن مالی مرد بر عهده زن است.

انتخاب نوع مهریه باید با دقت و آگاهی کامل از پیامدهای حقوقی هر یک صورت گیرد. با توجه به تغییرات قانون، مهریه عندالمطالبه در عمل همچنان از جایگاه قوی تری برخوردار است، زیرا زن برای مطالبه آن نیازی به اثبات توانایی مالی مرد ندارد.

اهمیت جمع آوری مدارک و مستندات

در هر پرونده حقوقی، اهمیت جمع آوری مدارک و مستندات غیرقابل انکار است. برای مردان، جمع آوری مدارکی که وضعیت مالی آن ها را نشان می دهد (مانند گواهی درآمد، لیست اموال، بدهی ها) برای اثبات اعسار ضروری است. برای زنان نیز، جمع آوری مدارک مربوط به عقدنامه و هرگونه توافق مالی، در فرآیند مطالبه مهریه بسیار کمک کننده خواهد بود. این مستندات به دادگاه کمک می کنند تا با اطلاعات دقیق تر، رأی عادلانه تری صادر کند و از طولانی شدن فرآیند دادرسی جلوگیری شود.

هر قدم در مسیر ازدواج و زندگی مشترک، با آگاهی و مشورت تخصصی، می تواند به استحکام بیشتر روابط و کاهش اختلافات کمک شایانی کند. قانون جدید مهریه نیز در همین راستا، ابزارهایی را برای مدیریت بهتر این مسائل فراهم آورده است.

نتیجه گیری

تغییرات اخیر در قانون مهریه، بیش از آنکه به حذف این حق شرعی و قانونی مربوط باشد، به بازنگری در شیوه ضمانت اجرای آن می پردازد. این اصلاحات با محوریت کاهش سقف حبس برای مهریه و معرفی مجازات های جایگزین مانند پابند الکترونیکی و توقیف اموال، تلاش می کنند تا ضمن حفظ کرامت و حقوق زن، از آسیب های اجتماعی ناشی از زندانی شدن مردان جلوگیری کنند.

برای زوجین، خانواده ها و حتی فعالان حقوقی، آگاهی حقوقی و رویکرد واقع بینانه به مسئله مهریه از هر زمان دیگری حیاتی تر است. دیگر نمی توان با نگاه سنتی صرف به مهریه نگریست؛ بلکه باید با درک عمیق از جزئیات قانونی و پیامدهای آن، تصمیمات آگاهانه اتخاذ کرد. تأکید بر شفافیت، توافق پیش از ازدواج و استفاده از شروط ضمن عقد، می تواند به ایجاد بستری محکم تر و پایدارتر برای زندگی مشترک کمک کند. این تغییرات، فرصتی است تا جامعه با دیدگاهی مدرن تر و انسانی تر به یکی از مهم ترین ارکان خانواده نگاه کند.

در نهایت، قانون جدید مهریه، فراخوانی است به تفاهم، همدلی و مشاوره تخصصی. برای جلوگیری از بروز مشکلات خانوادگی و حقوقی، زوجین باید با رویکردی مسئولانه و با مشورت افراد آگاه و متخصص، گام بردارند. این مسیر، می تواند به استحکام بنیان خانواده و کاهش چالش ها در روابط زناشویی منجر شود و تجربه زندگی مشترک را برای همه طرفین، امن تر و پایدارتر سازد.