تعارضهای انسان و پلنگ و راههای کاهش آن
پلنگ ایرانی به عنوان گونه ای در معرض خطر انقراض ، با تهدیدهایی از قبیل گرفتار شدن در تله های آهن ، مسمومیت با طعمه مسموم و … روبرو است. معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست گفت: متأسفانه یکی از راه های کاهش تعارض بین انسان و پلنگ جبران خسارت وارده توسط این گونه به محصولات و دام های کشاورزان و دامداران است. در قانون حفاظت و بهبود محیط زیست دیده شده است.
حمید ظهرابی در مصاحبه با مجله زنده خبری اگرچه وی با بیان اینکه پلنگ بزرگ گوشتخوار یکی از گونه های کمیاب و محافظت شده کشور است و از گونه های در معرض خطر انقراض در فهرست سرخ جهانی است ، گفت: پلنگ ایرانی جمعیت کمی در کشور دارد و به همین دلیل از ارزش حفاظتی بالایی برخوردار است . ایرانی پلنگ ایرانی پرچم لذت محسوب می شود ، بنابراین محافظت و بهبود شرایط زندگی این گونه سلامت اکوسیستم و عملکرد صحیح اجزای آن را نشان می دهد.
وی ادامه داد: وجود فشار و ایجاد مشکلاتی از جمله حرکت و حضور در سکونتگاه های انسانی و حاشیه آن برای این گونه نشان می دهد که کل اکوسیستم در مضیقه است و اجزای مختلف اکوسیستم که دارای عملکرد محافظتی و امنیت غذایی و غذایی هستند گونه های پرچم آشفته است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان فارس با بیان اینکه عوامل مختلفی جمعیت پلنگ را در کشور تحت تأثیر قرار می دهد ، گفت: یکی از اصلی ترین آنها جزیره زیستگاه ها و تکه تکه شدن زیستگاه است که شرایط دیدار حیوانات با زیستگاه های انسانی را فراهم می کند. و درگیری بین انسان و پلنگ ایجاد کند. در بسیاری از موارد ، این درگیری ها در نهایت منجر به جراحت و کشته شدن پلنگ می شود.
وی افزود: ساخت جاده ها ، راه آهن ، خطوط لوله گاز و گاز ، توسعه شهرها و روستاها ، توسعه كشاورزی و صنعت و معدن از عوامل اصلی در جزایر و چند قطعه شدن زیستگاه است.
ضرابی ادامه داد: یکی دیگر از عوامل کاهش جمعیت و آسیب رساندن به پلنگ ایرانی وجود مردم در زیستگاه های این گونه به دلیل فعالیت هایی مانند دامداری سنتی و کشاورزی است. درگیری انسان و پلنگ با ورود انسان به زیستگاه های حیات وحش افزایش می یابد.
معاون سابق سازمان حفاظت از محیط زیست همچنین جمعیت علف خوارانی را که پلنگ می خورند کاهش داد وی گفت: “وقتی جمعیت گوشتخواران بزرگ قربانی می شوند ، این گونه ها به ناچار به مرزهای زیستگاه نزدیک می شوند ، بنابراین احتمال مواجهه با جوامع انسانی و فعالیت های انسانی را افزایش می دهند.” عوامل مختلفی نیز در کاهش جمعیت طعمه های گوشتخوار نقش دارد ، از جمله تخریب زیستگاه ، تغییر کاربری اراضی و سکونت در جزایر ، شکار غیرقانونی و شیوع بیماری هایی مانند آفت کوچک نشخوارکنندگان در مناطق مختلف کشور.
به گفته ظهرابی ، یکی از تهدیدهای حیات وحش ، به ویژه پلنگ ایرانی ، ایجاد ناامنی در زیستگاه به دلیل افزایش فعالیت های انسانی است. فعالیت هایی مانند استخراج و تغییر کاربری زمین عواملی هستند که می توانند ایمنی گوشتخواران و گیاهخواران را تضعیف کرده و آنها را مجبور به مهاجرت به زیستگاه های جدید کنند. در طی این مهاجرت ها ، احتمال برخورد حیات وحش با افراد و فعالیت های انسانی و ایجاد درگیری نیز وجود دارد.
وی افزود: برخی از عوامل طبیعی مانند اشغال قلمرو توسط مرد قوی تر ، پیری و بیماری نیز باعث نزدیک شدن پلنگ ها به زیستگاه های انسانی می شود.
راهکارهایی برای کاهش تهدیدهای پلنگ
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان فارس در مورد راهکارهای کاهش خطرات و تهدیدات حیات وحش به ویژه پلنگ گفت: محدود کردن فعالیت های انسانی که منجر به ارزش اقتصادی بالا و ارزش افزوده نمی شود ، از ورود کشاورزان سنتی و استفاده از زمین جلوگیری می کند. تغییر در مناطق طبیعی مصونیت ازدیاد و افزایش مساحت و مرزهای مناطق حفاظت شده می تواند راهكارهایی برای كاهش تعارضات بین انسان و حیات وحش و خطرات آن باشد ، بنابراین لازم است كه زیستگاههای حیات وحش را كه شامل قلمرو گونه های وحشی باشد و ارزیابی بیولوژیكی آنها را انجام داد. نیاز دارد.
ظهرابی با اشاره به اینکه پرورش و آموزش جوامع انسانی در مورد نحوه برخورد با پلنگ نقش مهمی در کاهش درگیری بین انسان و پلنگ دارد و از این طریق از کاهش جمعیت این گونه جلوگیری می کند ، اظهار داشت: آموزش روش های مناسب برخورد با پلنگ ، روش های کاهش مواجهه با گوشتخواران و افزایش تحمل به انسان برخی از تصمیماتی است که باید در دستور کار قرار گیرد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مواردی که باعث درگیری بین انسان و گونه های وحشی مانند پلنگ می شود ، نشست افرادی است که برای تفریح و گردشگری به محیط طبیعی و اکوسیستم های طبیعی می روند ، بنابراین لازم است آموزش های لازم برای گردشگران فراهم شود ، بدانید که حیواناتی که زیستگاه های آنها در آن قرار دارد و از جاده های ناشناخته در این مناطق عبور نمی کنند تا از حیوانات به عنوان شکارچیان وحشی جلوگیری کنند.
قانون پرداخت خسارت به حیات وحش طبق قانون الزامی نیست
مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان فارس گفت: یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش تعداد قربانیان و آسیب به پلنگ ها “پرداخت مزایای حیات وحش به کشاورزان و بیمه دام ، محصولات کشاورزی و سایر گونه ها است که مورد حمله قرار گرفته اند. ” : متأسفانه ، یک ضعف بزرگ در زمینه جبران خسارت به حیات وحش وجود دارد ، زیرا صندوق بیمه کشاورزی در کشور پذیرش خسارت از حیوانات وحشی برای مزارع را قبول نکرده است و اقدامات بعدی سازمان حفاظت محیط زیست در این زمینه نگرش موفقیت آمیز نبود. دام در قانون حفاظت و بهبود محیط زیست به هیچ وجه پیش بینی نشده است و این بدان معناست که این خسارات پرداخت نمی شود و سازمان حفاظت از محیط زیست اعلام کرده است که این درخواست ها پذیرفته نمی شود.
وی افزود: آنچه باید اتفاق بیفتد تغییر قانون است تا حمله گوشتخواران وحشی به دامها با پرداخت به هیزین پوشش داده شود همچنین خسارت ناشی از حمله حیوانات وحشی به حیوانات و محصولات كشاورزی ، باید توسط كشاورزی پرداخت شود صندوق بیمه “
به گفته معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست ، ایجاد مکانیزمی بین سازمان حفاظت محیط زیست و صندوق بیمه کشاورزی با حمایت قانونی می تواند با مشکلاتی از جمله صید و مسمومیت حیات وحش از طعمه های مسموم مقابله کند که این غیراخلاقی و غیرانسانی است. این مکانیزم حتی می تواند به گونه ای تعریف شود که مبلغی که سازمان حفاظت محیط زیست باید سالانه به کشاورزان و دامداران بپردازد در صندوق بیمه کشاورزی واریز شود و این صندوق پس از تصویب سازمان خسارت را پرداخت کند برای حفاظت از محیط زیست
وی خاطرنشان کرد: این قانون بر جبران خسارات وارده به حیات وحش به کشاورزان تأکید دارد که وقتی کشاورزان تمام اقدامات حفاظتی مانند شمشیربازی ، شمشیربازی و سایر اقدامات را انجام داده اند ، جبران می شود ، اما محصولات آنها هنوز مورد حمله حیات وحش قرار می گیرد. سپس کارشناسان آژانس حفاظت از محیط زیست این مشکل را بررسی و تأیید می کنند و پس از طی مراحل اداری ، خسارات ناشی از حمله به حیات وحش کشاورزان پرداخت می شود.
سرانجام ظهرابی با اشاره به اینکه سازوکار دیگری که در سالهای اخیر در کاهش درگیری بین پلنگها و جوامع محلی و اطمینان از خسارت پلنگ از سوی یک شرکت بیمه آزمایش شده است ، داوطلبانه است: شرکت بیمه اعلام کرد در هر نقطه از کشور ، اگر یک پلنگ آسیب ببیند یا مردم از این طریق آسیب می بینند ، او غرامت پرداخت می کند و در آن زمان سالانه مبلغ 2 میلیارد تومان برای این کار در نظر گرفته می شد. مشارکت داوطلبانه شرکت های بیمه در حفاظت از حیات وحش به عنوان یک مسئولیت اجتماعی می تواند گام خوبی در این زمینه باشد ، اما متأسفانه در سال های اخیر ارزش این اقدام داوطلبانه شرکت بیمه در قالب تبلیغات جامعه به درستی توضیح داده نشده است که سایر شرکت های بیمه. چنین اقداماتی باید انجام شود.
انتهای پیام