نحوه چیدمان میلگرد تقویتی در سقف وافل + اجرا

اخیراً اجرای سقف وافل دارای مزیت های فنی و اقتصادی است که باعث استقبال گسترده جامعه مهندسین و سازندگان شده و در نتیجه کاربرد این فناوری در صنعت ساختمان گسترش یافته است. یکی دیگر از مزایای مهم سقف وافل سهولت اجرا و سازگاری این سیستم با شرایط فنی و عملیاتی کشور در مقایسه با سایر سیستم های سقف مشابه مانند سقف تیرچه بلوک، یوبوت، کوبیاکس، بابلدک، تیردال و پری-است.

همچنین بدون نیاز به تجهیزات و تکنیک های خاص می توان به آموزش تیم های مختلف آرماتوربندی و استفاده از تجهیزات موجود برای اجرای سقف وافل پرداخت. این ویژگی به دلیل کاربردی بودن و سهولت اجرا باعث شده تا اکثر افراد تکنیک سقف وافل را انتخاب کنند. در این مقاله قصد داریم در مورد شرایط و نحوه اجرای صحیح این سقف ها از جنبه های مختلف برای استفاده قاب سازان و پیمانکاران با شما صحبت کنیم.

انواع نحوه اجرای سقف وافل:

سقف وافل دو طرفه و یک طرفه را می توان به دو صورت مسطح و مدولار اجرا کرد. مراحل این دو روش تا حدودی یکسان است و فقط در استفاده از قالب های فلزی و تخته سه لا متفاوت است. خوب است بدانید در روش مدولار نیازی به فرش کردن سقف با قالب های فلزی و تخته سه لا نیست. از مزایای روش تخت می توان به سرعت بالا در زمان اجرا، ایمنی کارگران، چیدمان بهتر قالب های وافل و کیفیت بالاتر بتن ریزی اشاره کرد.

مراحل اجرای سقف وافل

حال می خواهیم به صورت مدولار وارد مراحل اجرای وافل و جزئیات سقف وافل شده و هر یک از مراحل آن را به طور کلی توضیح دهیم:

مرحله اول: زیرسازی سقف وافل

یکی از مهمترین مراحل نحوه اجرای سقف وافل، زیرسازی سقف وافل می باشد. در این مرحله باید بر اساس اصول طراحی و بر اساس ارتفاع و بارها طراحی و اجرا شود تا شرایط بارگذاری مختلف را تحمل کرده و اصول ایمنی را رعایت کند. اولین مرحله برای اجرای سقف وافل داربست یا شمع بندی است که پس از آن شاسی سقف اجرا می شود.

شمع بندی در پروژه هایی با ارتفاع سقف 3 تا 3.5 متر و در پروژه هایی با ارتفاع سقف بیشتر از داربست یا جک های بلند استفاده می شود. امکان چیدمان صحیح قالب وافل یک طرفه یا دو طرفه، تنظیم سطح سقف، اعمال بالابر منفی و اطمینان از ایمنی از مواردی است که در این مرحله باید به صورت کاملا صحیح اجرا شود.

زیرساخت سقف وافل

همچنین یکی از کارهای دیگری که برای ساخت سقف وافل در ساختمان های معمولی باید انجام شود استفاده از جک های فلزی با فواصل یکسان است. ما می توانیم فاصله جک ها از یکدیگر را با روابط مهندسی مربوطه برای هر پروژه محاسبه کنیم. بر روی پایه های زیرین به دلیل قرارگیری دوم قالب های وافل از المان ها به صورت دو لایه و در دو جهت متعامد استفاده شده است.

این عناصر می توانند پروفیل های لوله داربست، قوطی های فلزی یا تخته های چوبی باشند. (بار وارد شده به زیرساخت ابتدا به کنسول ثانویه، سپس به کنسول اصلی و در نهایت به پایه ها و زمین منتقل می شود)

مرحله دوم: چیدمان قالب های وافل

پس از اتمام مرحله اول یعنی ساخت سقف نوبت به قالب گیری سقف وافل می رسد. قالب وافل دو طرفه یا یک طرفه باید روی پروفیل های زیرین طبق جزئیات نقشه های اجرایی چیده شود. این مرحله به دلیل مدولار بودن قالب های وافل به سرعت انجام می شود. . در چیدمان قالب های وافل باید دقت زیادی به فاصله قالب اول در هر مقطع از ستون ها و دیوارهای برشی داشت و جهت و چینش قالب ها را با نقشه اجرایی مطابقت داد، زیرا در طراحی سقف وافل ، نواحی سقف در نواحی ستون ها و دیوارهای برشی هستند و روی دال توپر طراحی شده است.

چیدمان قالب های وافل

یکی از نکات دیگری که باید به آن توجه کرد چون در افزایش کیفیت تاثیر بسزایی دارد، رشته بودن و چیدمان چینش قالب های وافل است. همچنین از تکنیک هایی برای تثبیت قالب های وافل به منظور جلوگیری از جابجایی و سر خوردن قالب های وافل استفاده می شود که شامل استفاده از گیره مخصوص، میلگرد U شکل، میخکوبی، اتصال با سیم تقویت کننده و یا تثبیت قاب های وافل انتهایی می باشد.

مرحله سوم: تقویت سقف وافل

از دیگر مزایای سقف وافل می توان به عدم نیاز به تیرآهن آماده و امکان اجرای کامل آرماتور سقف در محل اشاره کرد. بدین منظور پس از اتمام چیدمان قالب های وافل، آرماتوربندی سقف وافل با توجه به جزئیات نقشه های اجرایی آغاز می شود. در ابتدای این مرحله میلگردهای اصلی و تقویت کننده در پایین تیرها اجرا می شود و پس از آن درپوش های برشی در تکیه گاه سر ستون ها و دیوارهای برشی و همچنین تیرهای سقف مدفون در اطراف بازشوها اجرا می شود.

در این مرحله عرض و طول محل قرارگیری سر برش، تعداد دمپرها، تعداد پایه های دمپر و فواصل مرکز به مرکز دمپرهای سر برش بسیار مهم است. سپس میلگردهای شبکه اصلی و آرماتور فوقانی سقف اجرا می شود. کاربرد میلگرد تقویتی در سقف وافل این است که میلگردهای پایین و بالایی تیرهای شکل گرفته نیز به وسیله میلگردهای پین به یکدیگر متصل می شوند. در آرماتور سقف باید آرماتورهای ریشه و درز، طول خم، همپوشانی، پوشش بتنی و … طبق نقشه های اجرایی انجام شود.

مرحله چهارم: بتن ریزی سقف وافل

پس از اتمام مرحله آرماتوربندی سقف وافل، سقف وافل آماده بتن ریزی می باشد. بتن ریزی سقف وافل در یک عملیات مستمر و در یک جهت توسط نیروهای پیمانکار سقف وافل آغاز می شود. فضاهای بین تیرها به راحتی با بتن پر می شود زیرا فضاهای بتن ریزی و تراکم کم آرماتور در دسترس است. یکی از نکاتی که باید به آن توجه شود این است که بتن در حین اجرای عملیات باید با استفاده از ویبراتور متراکم شود و مهمتر از آن، ویبره باید به طور منظم و در فواصل زمانی معین به تیرها وارد شود تا دو قسمت نیز ارتعاش کنند.

در سقف های بزرگ باید محل درزهای اجرایی از قبل مشخص شود و بتن ریزی تا محل درزهای اجرایی ادامه یابد. در پایان این مرحله عملیات پرداخت به منظور تسطیح سطح بتن انجام می شود و ضخامت بتن باید برابر با ضخامت سقف وافل در نقشه های اجرایی باشد.

مرحله پنجم: قالب های وافل را باز کنید

دمای مجاور سطح بتن، نوع سیمان مصرفی، دهانه و ضخامت سقف و نوع قالب گیری سقف وافل و … عواملی هستند که تاثیر بسزایی در زمان لازم برای بتن می گذارند. مجموعه و امکان قالب گیری. به طور کلی زمان لازم برای حذف قالب برابر با زمانی است که بتن به 70 درصد مقاومت مشخصه خود می رسد. در این صورت می‌توانیم قالب‌های زیرین را حذف کنیم، اما حذف پایه‌های نگهدارنده تنها در صورتی مجاز است که علاوه بر رعایت تمامی محدودیت‌ها، بتن به مقاومت ۲۰ درصد برسد. و هشت روز مورد نظر فرا رسیده است.

تجهیزات مورد نیاز برای اجرای سقف وافل

برای اجرای سقف وافل می توان از تجهیزات و ابزار رایجی که در اجرای اسکلت های بتنی سنتی استفاده می شود استفاده کرد. همانطور که می دانید فروش قالب وافل و انتخاب نوع تجهیزات سقف وافل به عواملی مانند مساحت سقف، باز شدن سقف، وزن سقف، نوع سیستم سازه، ارتفاع کف و کیفیت مورد نیاز و … مربوط می شود که در ادامه به معرفی می پردازیم. برخی از تجهیزات مورد نیاز برای اجرای سیستم سقف وافل:

جک، داربست و داربست برای تکیه گاه های عمودی که سقف پایینی را پشتیبانی می کنند.

لوله، قوطی یا پروفیل مربع برای عناصر افقی که قالب های وافل را نگه می دارند.

قالب های فلزی، تخته های چوبی یا ورق های فلزی برای اجرای تیرها یا نواحی جامد سقف.

به طور کلی برای اجرای سیستم سقف وافل نیازی به تجهیزات خاص و اختصاصی نیست و پیمانکاران برای اجرای این سقف از تجهیزات موجود استفاده می کنند.

نیروی کار سقف وافل

سهولت در انجام کار سقف وافل این امکان را برای نیروهای مسلح ماهر و مجرب فراهم کرده است که با نظارت و آموزش مهندسین مجری و همچنین با استفاده از جدید و جدید، اجرای سقف وافل و طراحی سقف وافل را انجام دهند. روش های به روز تقویت حجم کار، برنامه زمان بندی و … عواملی وجود دارد که بر اساس آن تعداد نیروی انسانی برای اجرای سقف تعیین می شود. همچنین می توان آن را با همان میزان نیروی کار مورد نیاز سیستم های سقف سنتی انجام داد.

مدت اجرای سقف وافل

شرایط پروژه، نیروی کار، حجم ابزارهای ارائه شده، طرح اجرا، شرایط تامین مصالح و … از جمله عواملی هستند که در طول مدت پروژه سقف تاثیر بسزایی دارند. یکی دیگر از مزایای سقف وافل نسبت به سایر سقف های بتنی مدت زمان مشاوره سقف وافل و آماده سازی آن است که می توان رتبه بالایی را به خود اختصاص داد و به طور تقریبی می توان گفت که برای ساختمان های معمولی 7 تا 14 روز زمان برای اجرای سقف وافل است.

عملیات قالب گیری باید مرحله به مرحله بدون اعمال نیرو و ضربه انجام شود تا سقف تحت تاثیر بارهای ناگهانی قرار نگیرد. برای دهانه هایی با سایز حدود هفت متر، حذف کل قالب، داربست و گذاشتن پایه های ایمنی مشکلی ندارد، اما برای دهانه های بزرگتر از هفت متر، تنظیم قالب و داربست باید به گونه ای باشد که برداشتن قالب و قرار دادن پایه های ایمنی باید به صورت مرحله ای انجام شود. بهتر است همیشه پایه های اطمینان در دو طبقه متوالی داشته باشید.