تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

مشاهده برنامه های تلویزیونی خشونت آمیز در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای تقریبا 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “پریشانی عاطفی فزاینده” را تجربه کنند.

دکتر لیندا پاگانی، نویسنده اصلی مقاله، توضیح داد: “آنها همچنین با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پایان کلاس ششم روبرو هستند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذار به دوره متوسطه مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غم و اندوه و اضطراب و خطر تحصیلی وضعیت آنها را پیچیده تر می کند.

تا به حال، مشخص نبود که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر پاگانی گفت: شناسایی عوامل زمینه ای قابل تعدیل که بر سلامت آینده کودک تأثیر می گذارد، از اهداف مهم برنامه های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی عناصر ضروری برای گذار موفق به دوره نوجوانی هستند.

این تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود که این هفته در مجله رشد و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفتند اثرات بلندمدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کنند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس، هنگامی که آنها 12 ساله شدند، کودکان و معلمان آنها پیشرفت روانی و تحصیلی و همچنین انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه ارتباط معنی داری را بین مشکلات این کلاس ها و محتوای خشونت آمیز که در دوره پیش دبستانی در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند تأثیرات و سوگیری های از قبل موجود را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر گذاشته باشد، حذف کنند.

در نهایت، قرار گرفتن در معرض تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطرات روانی اجتماعی و اختلالات تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

در دختران، ارتباط با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش درگیری کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه است.

محققان همچنین کاهش تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی را در پسران تا سن 12 سالگی مشاهده کردند.

دکتر پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند واقعی می پندارند. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان وسیله ای موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با سکانس‌های اکشن پرسرعت و ترشح آدرنالین و جلوه‌های ویژه جذاب می‌تواند باورها، نگرش‌ها و برداشت‌های خشونت‌آمیز را در تعاملات اجتماعی تغییر دهد و کسب نادرست مهارت‌های اولیه اجتماعی، سازگاری را با مشکل مواجه کند. مدرسه

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: «درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشونت‌آمیز که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می‌شود، می‌تواند باعث ترس و استرس شود. همچنین باعث می شود این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک تصور کنند و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های مبهم اجتماعی شود.

وی افزود: در سال های پیش دبستانی هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه با صفحه نمایش قرار بگیرند، ممکن است تصور کنند این رفتار طبیعی است.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی ضروری را توسعه دهند که بعداً به آنها کمک می‌کند و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان