آرایه نانوچاپ شده برای درمان اختلالات عصبی استفاده میشود
محققان دانشگاه کارنگی ملون با هدف تغییر روش درمان اختلالات عصبی توسط پزشکان، در ساخت یک آرایه میکروالکترودی با چگالی بسیار بالا نانوچاپ سه بعدی برای نسل بعدی رابط های مغز و کامپیوتر پیشگام هستند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری مجله زنده خبری؛ محققان دانشگاه کارنگی ملون آرایه CMU را پیشگام کردهاند، نوع جدیدی از آرایه میکروالکترود برای پلتفرمهای رابط مغز و کامپیوتر (BCI) که این پتانسیل را دارد که به پزشکان در درمان اختلالات عصبی کمک کند.
این آرایه میکروالکترودی با چگالی فوق العاده بالا (MEA) که به صورت سه بعدی در مقیاس نانو چاپ شده است، کاملاً قابل تنظیم است. این بدان معنی است که روزی بیمارانی که از صرع یا از دست دادن عملکرد اندام به دلیل سکته مغزی رنج می برند، می توانند درمان پزشکی شخصی را برای نیازهای فردی خود دریافت کنند.
این همکاری ترکیبی از تخصص راهول پانات، دانشیار مهندسی مکانیک، و اریک ایتری، استادیار علوم زیستی است. این تیم از آخرین روش میکروساخت، چاپ سه بعدی Aerosol Jet، برای تولید آرایه هایی استفاده کرد که موانع اصلی طراحی را برای دیگر آرایه های رابط مغز و کامپیوتر حل می کند. نتایج این یافته ها در Science Advances منتشر شده است.
پانات توضیح داد: «چاپ سه بعدی جت آئروسل سه مزیت اصلی دارد. کاربران می توانند MEA های خود را با توجه به نیازهای خاص سفارشی کنند. MEA ها می توانند در سه بعد در مغز عمل کنند. و چگالی MEA افزایش یافته و در نتیجه قوی تر می شود.”
رابطهای مغز و رایانه مبتنی بر MEA، نورونهای مغز را به دستگاههای الکترونیکی خارجی متصل میکنند تا فعالیت مغز را نظارت یا تحریک کنند. آنها اغلب در کاربردهایی مانند پروتزهای عصبی، اندام های مصنوعی و ایمپلنت های بینایی برای انتقال اطلاعات از مغز به اندام هایی که عملکرد خود را از دست داده اند استفاده می شوند. رابط های مغز و کامپیوتر همچنین کاربردهای بالقوه ای در درمان بیماری های عصبی مانند صرع، افسردگی و اختلال وسواس فکری- جبری دارند. با این حال، دستگاه های موجود محدودیت هایی دارند.
مهمترین جنبه MEA قابلیت نمونه برداری سه بعدی آن است که با چگالی میکروالکترودها در آرایه و توانایی قرار دادن این آرایه ها در نقطه دقیقی که فرد می خواهد حس کند محدود شده است. این مجموعه جدید از محققان متراکم ترین رابط مغز و کامپیوتر است.
اتری، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: «ما اکنون میتوانیم یک دستگاه دارویی دقیق متناسب با نیازهای بیمار یا آزمایشکننده تولید کنیم. علاوه بر این، از آنجایی که فناوریهایی مانند تحریک قشر بینایی و کنترل دست مصنوعی با موفقیت توسط عموم استفاده میشوند، توانایی شخصیسازی سیستم کنترل در مغز میتواند راه را برای پیشرفتهای عظیم در این زمینه هموار کند.
انتهای پیام/