درسهایی از بحران کورونا

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران ، این روزنامه ایران وی نوشت: دیر یا زود ، بیماری عروق کرونا ویروس مانند هزاران بیماری ویروسی شایع در سرتاسر جهان از بین می رود ، اما از آنجا که این بیماری جدی در زمان شیوع عواقب زیادی داشت ، دنیای پس از عروق کرونا ویروس نیز دستخوش تغییرات بسیاری خواهد شد.

اگرچه ما هنوز نمی دانیم که بیشترین عواقب چه عواقب و تغییراتی در پی دارد ، با اطمینان می توان گفت که همه ابعاد اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی نیز تغییر خواهد کرد و همچنین روابط بین افراد جامعه و سبک زندگی انسانها تغییر می کند. برخی از جامعه شناسان و دست اندرکاران معتقدند که رفتار ، همدلی ، همدلی ، همبستگی و انسجام اجتماعی می تواند نتیجه یک بحران تاجگذاری باشد ، با توجه به عقاید و نظرات فرستخواه ، جامعه شناس و استاد برنامه ریزی آموزش عالی برای مراقبت های بعد از جراحی کرونا ویروس می خواند:

درسهایی از بحران کورونا

مردم این سرزمین رنج را درک می کنند. تاریخ مدرن علی رغم زخم های بزرگی که به بدن اجتماعی ما وارد کرده است ، به ایرانی ها نیز حس همدردی و غم و اندوهی بخشید. ما آن را با روحیه مهمان نوازی و در انواع سنت ها ، آیین های حمایتی اجتماعی و آداب گرم می بینیم. بیماری کرونا ویروس قلب ، علی رغم تمام غم و اندوه و رنج هایی که باید به طور واضح و منطقی به آن پرداخته و با مراجعه به متخصصانی که کمترین آسیب های انسانی ، اجتماعی و ملی را متحمل می شوند ، ممکن است دارای اثرات و پیامدهایی باشد. باش مردم از این بحران چیزهای زیادی می آموزند. این یک تجربه عالی برای بالا بردن سطح درک ما از اصل اصلی سرنوشت اجتماعی خواهد بود. چگونه سلامت و زندگی ما در هم تنیده شده اند. چگونه وقتی عضو از درد رنج می برد ، اندام دیگر باقی نمی ماند. امروز ما آن را حتی در خارج از مرزهای ملی خود در مقیاس جهانی آزمایش می کنیم. این می تواند ایده همبستگی اجتماعی در نسل های ما را تقویت کند. مردم بسیار دور هستند و آماده قدردانی از یکدیگر هستند. نه تنها همسایگان ، همکاران ، دوستان و آشنایان ما می خواهند با هم ملاقات ، تعامل و همکاری نزدیک داشته باشند ، بلکه حتی محله ها به معنای محله و شهروندان شهر و به طور کلی شهروندان ما نیز حس خواهند کرد.

ما می دانیم که اگرچه ما می توانیم بطور عمده از طریق تلفن ، اسکایپ ، واتس اپ و شبکه های مجازی ببینیم ، بنویسیم و صحبت کنیم ، اما ما بسیار دوست داریم و بدون واسطه فناوری نیاز به همکاری و همکاری داریم. ما دوست داریم به شخصه از بیماران خود بازدید کنیم و می خواهیم در این انتقام تسلیت خود را به خانواده هایی که کبد محبوب خود را از دست داده اند تسلیت بگوییم. ما دوست داریم که دور هم جمع شویم ، بحث کنیم و راه هایی برای درمان درد بیابیم و با هم کار کنیم تا درد و رنج خود را کاهش دهیم و شادی های خود را به اشتراک بگذاریم.

احساس همبستگی اجتماعی ، اما نمی تواند دوام زیادی داشته باشد. برای اینکه در وهله اول مؤثر و مؤثر باشد ، باید ذهنیت حاکمیت در این کشور اصلاح شود. همبستگی اجتماعی مستلزم آن است که سیاستگذاران عملاً در صدد بازگرداندن اعتماد فرسوده گروههای مختلف اجتماعی به ساختارها و قوانین باشند. ایجاد شکاف بین دولت و ملت. آنها واقعاً به حقوق خود احترام می گذارند و مبنایی مؤثر برای مشارکت مردم فراهم می کنند. مردم آن را می بینند و آن را در پوچی و تبلیغات ، بلکه در محل کار و در تغییر سیاست ها لمس نمی کنند.

همواره در ایران روحیه همبستگی با خونریزی و فاجعه ای که رخ داده است ، اما به ندرت پس از فاجعه نهادینه شده و توسعه یافته است. اما بعد از مدتی عقب نشینی می کند و گم می شود. یکی از دلایل اصلی آشفتگی ساختاری و اداری. عدم وجود چارچوب های قانونی برای مشارکت آزاد گروه های اجتماعی و خلاقیت اساسی آنها و ضعف های ساختاری و حقوقی در حمایت موثر و پایدار از سازمان های دولتی ، مؤسسات مدنی و شهری و محلات ، بدون شک بزرگترین مانع برای همبستگی اجتماعی ما بود. درعوض ، می توان درسهایی از اپیدمی برطرف کرد.

انتهای پیام