مجله زنده خبری – روستای کپرنشین «بارگدان»
حفظ ، ازدواج ، حفظ و حفظ آداب و رسوم ، لباس ، فرهنگ ، تمدن ، تاریخ ، معماری و هویت گذشته بدون شک یکی از بزرگترین نیازهای یک جامعه است. در جوامع مختلف تلاش می شود تا میراث مرتبط با فرهنگ و شیوه زندگی مشترک مردم حفظ شود. اما این نباید مانع دسترسی مردم به نیازهای اساسی زندگی مانند بهداشت ، آموزش ، آب آشامیدنی و انرژی کافی شود. در کشور ما ، ایران ، مناطق و روستاهای بسیاری وجود دارد که حتی گاهی اوقات در فضای مجازی حتی نامی ندارند. روستای “برگادان” در منطقه بینت از شهر نیکشهر در سیستان و استان بلوچستان یادگار عشایری است که سالها پیش مکانی را برای ادامه زندگی انتخاب کردند. اهالی روستا مانند صدها سال پیش هنوز در خانه های معروف به کپر زندگی می کنند. Caper نام سازه ای است که در این منطقه با تنه ، ساقه ها و برگ های درخت خرما توسط ساکنان این روستا ساخته شده است ، اما در پایین برخی از کپرها از سنگ و گل برای جلوگیری از ورود سرما و به همین ترتیب مردم برگادان با دستان خود نان می پزند ، از کمی آب چشمه استفاده می کنند و پوشش و فرهنگ اصلی خود را حفظ کرده اند و چندین سال است که با کمک اهدا کنندگان از صفحات خورشیدی برای تولید برق استفاده می کنند. محرومیت و کمبود جاده مشکلات زیادی را برای ساکنان برگادان و روستاهای اطراف ایجاد کرد. مشکلات بهداشتی ، آموزشی و بسیاری از حداقل امکانات رفاهی دیگر. تنها راه رسیدن به این روستا طولانی و دشوار است به طوری که فقط حامل ها و موتورسیکلت ها می توانند از آن عبور کنند. اگر کسی بیمار شود ، چندین روستایی بیمار را روی برانکارد دستی قرار می دهند و مجبورند 20 کیلومتر در سخت ترین مسیرهای کوهستانی در قلب رودخانه پیاده روی کنند. حدود دو سال است که کارمندان منطقه برای ساختن جاده ای مناسب و رسیدن به روستا تلاش می کنند ، اما متأسفانه تاکنون فقط چند کیلومتر از جاده ناتمام مانده است. ساکنان برگادان و روستاهای اطراف آن بلوچ هستند. مردمانی نجیب ، مهربان ، محفوظ و غیور.