چگونه میتوان هم اکنون عاشورایی بود؟
دوستی با راه و هدف اباعبدالله امروز در گزینش راه مقاومت و مخالفت با استکبار و برائت، در بغض استکبار و فریبکاران و زندگی سعدان و حرمسرای آن زمان معنا می یابد.
به گزارش خبرگزاری مجله زنده خبری؛ مهدی فدالی می نویسد: «عاشورا» فقط یک واقعه تاریخی نیست که فقط به لحاظ تاریخی مورد توجه قرار گیرد. «عاشورا» یک جریان تاریخی است که در همه زمان ها و در همه مکان ها جریان دارد.
با وجود اینکه نمی توان عبارت «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» را به طور قطع منتسب به حضرت معصومه دانست، اما بزرگانی چون امام (ره)، شهید مطهری و آیت الله خامنه ای از آن استفاده کرده اند و این خود گویای محتوای آن است. این گفته صحیح و قابل تقدیر است.
اگر همه زمان ها عاشورا و همه سرزمین ها کربلاست، امروز چگونه عاشورایی و حسینی باشیم؟
پاسخ به این سؤال مستلزم شناخت دقیق فلسفه نهضت اباعبدالله الحسین علیه السلام و نیز شناخت دقیق بلایی است که جامعه اسلامی در آن زمان دچار آن بود.
اگر بخواهیم جوهره این دو معرفت را جمع بندی کنیم، می توان گفت که قیام و نهضت امام حسین (ع) برای احیای دین و اعتلای حق و در نهایت استقامت و ایثار و از خود گذشتگی بوده است. از خود گذشتگی
دشمن امام نیز مظهر کامل باطل و فساد و ظلم بود.
این دو جریان امروز در مقابل یکدیگر صف آرایی کرده اند، پس اگر می خواهیم حسینی و عاشورایی باشیم و اگر می خواهیم در خواندن یا لتنا اخلاص داشته باشیم باید اخلاص داشته باشیم و اگر می خواهیم خدا را بخوانیم محیا را به محمّد و محمد بسازیم. آل محمد و مامتی و مامت محمد و آل ما محمد پاسخ دادند: ما از یک طرف محتاج احسان و دوستی هستیم و از طرف دیگر ما را ملزم به بی گناهی و بیزاری می دانند.
احترام و دوستی با حسین (ع) و راه و هدف او و برائت و بیزاری از دشمنان حسین (ع).
دوستی با راه و هدف اباعبدالله امروز در گزینش راه مقاومت و مخالفت با استکبار و برائت، در بغض استکبار، شیادان، عمر سعد و حرمسرای آن زمان معنا می یابد.
امروز راهنمای راه حسین کیست؟ و الزیاد و آل مروان زمان ما چه کسانی هستند؟
اگر توانستیم مصداق این دو جبهه را تشخیص دهیم که اصلاً سخت نیست، آن وقت فقط اراده تعیین می کند که در کدام راه و در کدام جبهه باشیم، حسینی هستیم یا یزیدی؟