آنچه پس از «مرگ انفجاری» یک ستاره عظیم در مریخ باقی می‌ماند+ تصاویر

با دوربین 268 میلیون پیکسلی ضبط شده است.

دانشمندان با استفاده از یک تلسکوپ 268 میلیون پیکسلی توانستند تصویری دیدنی از ابرهای نارنجی و صورتی به جا مانده از مرگ انفجاری یک ستاره عظیم – بقایای ابرنواختر Vela – ثبت کنند.

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از سایت (سایت تک دیلی)، دانشمندان با استفاده از تلسکوپی با قدرت 268 میلیون پیکسل موفق به ثبت تصویری دیدنی از ابرهای نارنجی و صورتی رنگی شدند که پس از انفجار ماده منفجره به وجود آمدند. مرگ یک ستاره بزرگ – بقایای ابرنواختر Vela. – باقی.

این تصویر منظره ای دیدنی از ابرهای نارنجی و صورتی را نشان می دهد که پس از مرگ انفجاری یک ستاره عظیم – بقایای ابرنواختر Vela – به جا مانده است. این تصویر با جزئیات از 554 میلیون پیکسل تشکیل شده است و موزاییکی ترکیبی از مشاهدات است که با دوربین 268 میلیون پیکسلی OmegaCAM در تلسکوپ بررسی VLT میزبانی شده در رصدخانه پارانال ESO گرفته شده است. OmegaCAM می تواند از طریق چندین فیلتر عکس بگیرد که هر کدام به تلسکوپ اجازه می دهد نور ساطع شده را در رنگ خاصی ببیند. برای ثبت این تصویر از چهار فیلتر استفاده شده است که در اینجا با ترکیب رنگ های سرخابی، آبی، سبز و قرمز نشان داده شده است. نتیجه یک نمای خیره کننده با جزئیات از رشته های گاز باقیمانده و ستاره های آبی درخشان پیش زمینه است که به روشنایی تصویر می افزاید.

در این تصویر پیچیده از باقیمانده ابرنواختر Vela چه می بینید؟

یک وب شبح مانند، اژدهایان جادویی یا مسیرهای ارواح عجیب؟

این نقاشی رنگی زیبا بقایای شبح مانند یک ستاره غول پیکر را پس از یک فاجعه کیهانی نشان می دهد. در اینجا با جزئیات قابل توجهی با تلسکوپ بررسی VLT در سایت پارانال رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در شیلی ثبت شد.

تنها چیزی که از بقایای یک ستاره عظیم که در حدود 11000 سال پیش در یک انفجار قدرتمند به زندگی خود پایان داد.این یک ساختار زیبا از ابرهای صورتی و نارنجی است. وقتی ستارگان پرجرم به پایان عمر خود می رسند، اغلب در انفجاری به نام ابرنواختر بیرون می روند. این انفجارهای عظیم کیهانی امواج ضربه ای را ایجاد می کند که از طریق گاز اطراف حرکت می کند، آن را فشرده می کند و ساختارهای رشته ای پیچیده ای ایجاد می کند. همانطور که در این تصویر می بینید، انرژی آزاد شده گره های گاز را گرم می کند و باعث می شود تا آنها به خوبی بدرخشند.

با این 12 نقطه برجسته، خود را در جزئیات بقایای ابرنواختر Vela غرق کنید، که هر کدام بخش پیچیده متفاوتی از ابرهای گازی صورتی و نارنجی زیبا و ستاره های درخشان را در پیش زمینه و پس زمینه نشان می دهد.

در این تصویر 554 میلیون پیکسلی، نمای بسیار دقیقی از باقیمانده ابرنواختر Vela، معروف به صورت فلکی جنوبی Vela (بادبان ها) به دست می آوریم.. شما می توانید نه ماه کامل را در این تصویر کامل قرار دهید، کل ابر حتی بزرگتر است. این باقیمانده ابرنواختر دراماتیک یکی از نزدیک‌ترین نمونه‌هایی است که به ما شناخته شده است، تنها 800 سال نوری از زمین فاصله دارد.

وقتی منفجر شد، خارجی‌ترین لایه‌های ستاره مولد به درون گاز اطراف پرتاب شد و رشته‌های دیدنی‌ای را تولید کرد که در اینجا دیده می‌شود. آنچه از ستاره باقی مانده است، یک توپ بسیار متراکم است که در آن پروتون ها و الکترون ها به نوترون ها – یک ستاره نوترونی – فشرده شده اند. یک ستاره نوترونی در بقایای Velaکه کمی خارج از این تصویر در گوشه سمت چپ بالا یک تپ اختر است که با سرعت حیرت آور بیش از 10 بار در ثانیه روی محور خود می چرخد.

این تصویر فرآیند تبدیل داده های خام گرفته شده توسط تلسکوپ را به یک تصویر نجومی خیره کننده مانند تصویری که در اینجا نشان داده شده است نشان می دهد که بقایای ابرنواختر Vela را با تلسکوپ VLT Survey (VST) نشان می دهد.

1- آشکارساز نور جمع آوری شده توسط تلسکوپ را ثبت می کند. OmegaCAM متصل به دوربین VST دارای آرایه ای از 32 آشکارساز است که میدان دید وسیعی را پوشش می دهد.

2- تصاویر خام حاوی مصنوعات و امضاهای ابزار مانند پیکسل های مرده، سایه ها یا تغییرات روشنایی بین آشکارسازها هستند. قبل از استفاده از تصاویر برای اهداف علمی، باید تصحیح شوند.

3. ستاره شناسان این اثرات را با استفاده از داده های کالیبراسیون تصحیح می کنند. این فرآیند تبدیل از داده های خام به داده های آماده علمی، «کاهش داده» نامیده می شود.

4- هنگامی که یک شی نجومی بزرگتر از میدان دید است، باید تصاویر مختلفی را که معمولا موزاییک نامیده می شود، به هم متصل کنید. این همچنین به ما امکان می دهد شکاف بین آشکارسازها را پر کنیم.

5- در قسمت های مختلف موزاییک ممکن است روشنایی پس زمینه متفاوت باشد مخصوصاً اگر در شب های مختلف دیده شود به دلیل تغییر فاز ماه و سایر اثرات. به عنوان مثال، گوشه سمت چپ بالای تصویر 4 تیره تر از بقیه تصویر است. این را می توان با مقایسه مناطق همپوشانی بین تصاویر مختلف اصلاح کرد.

6. تصویر موزاییک به صورت بصری بررسی می شود و هر گونه مصنوعات باقی مانده تصحیح می شود. این شامل، برای مثال، درزهای ناقص بین تصاویر مجاور است.

7- آشکارسازهای نجومی تصاویر رنگی تولید نمی کنند. در عوض، چندین عکس به‌طور جداگانه از طریق فیلترهایی گرفته می‌شوند که نور با طول موج‌های مختلف را از خود عبور می‌دهند. سپس به این تصاویر رنگ های مختلف اختصاص داده می شود و در یک تصویر رنگی نهایی ترکیب می شوند.

8- تصویر رنگی نهایی

این تصویر موزاییکی از مشاهدات است که با دوربین میدان وسیع OmegaCAM در تلسکوپ بررسی VLT (VST) که در رصدخانه پارانال ESO در شیلی میزبانی شده است. دوربین 268 میلیون پیکسلی می‌تواند از طریق فیلترهای متعددی که نور رنگ‌های مختلف را وارد می‌کنند، عکس بگیرد. این تصویر خاص از بقایای Vela از چهار فیلتر مختلف استفاده می کند که در اینجا با ترکیب رنگ های سرخابی، آبی، سبز و قرمز نشان داده شده است.

متعلق به موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا INAF و با آینه 2.6 متری آن این یکی از بزرگترین تلسکوپ هایی است که به مطالعه آسمان شب در نور مرئی اختصاص دارد. برای بیش از هفت سال، این بررسی بخش قابل توجهی از کهکشان خانگی ما را ترسیم کرده است و به اخترشناسان اجازه می دهد تا درک بهتری از چگونگی شکل گیری، تکامل و در نهایت مرگ ستارگان داشته باشند.

انتهای پیام/