مسیر صعب العبور دانش بنیان شدن اقتصاد/ نقش مهم دانش بنیان‌ها در دور زدن تحریم‌ها
آنا چک کرد؛
20 آبان ماه سال جاری روح الله دهقانی فیروزآبادی با حکم رئیس جمهور به عنوان معاون علمی و فناوری رئیس جمهور منصوب شد. در این حکم برای اولین بار دوره جدیدی به عنوان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اضافه شد و نام این معاونت به «معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری» تغییر یافت. ، نشان دهنده اهمیت اقتصاد کشور بر اساس دانش است.
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد و کارآفرینی خبرگزاری آنا، 20 آبان ماه سال جاری روحلا دگانی فیروزآبادی با حکم رئیس جمهور به سمت معاون علمی و فناوری رئیس جمهور منصوب شد.
در این حکم برای اولین بار عبارت جدیدی به عنوان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اضافه و به «معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری» تغییر یافت که حکایت از اهمیت آن دارد. اقتصاد دانش بنیان کشور
اگرچه در دوران تصدی 9 ساله سورنا ستاری در این سمت (دستیار علمی و فناوری ریاست جمهوری)، موضوع توجه به اقتصاد دانش بنیان نیز در ابتدا شکل گرفت، اما با توجه به نامگذاری سال جاری توسط مقام معظم رهبری انقلاب اسلامی سال «تولید دانش بنیان و ایجاد اشتغال» پیش بینی می شود در دولت سیزدهم موضوع اقتصاد دانش بنیان متبلور شود و بتواند بخشی از تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) کشور را به خود اختصاص دهد.
در حالی که مقام معظم رهبری و همچنین کارشناسان اقتصادی سال‌هاست که از اقتصاد نفتی انتقاد می‌کنند و می‌خواهند بودجه‌نویسی «نفت پایه» را به صادرات‌محور تغییر دهند، اما در دولت قبل که تمام تخم‌های برنامه‌ریزی دولت در سبد برجام بود. حل و فصل شد و مسئولان تولید و صادرات نفت از لغو تحریم ها خوشحال بودند، اما ناگهان با خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم ها توسط ترامپ و ادامه این روند در دولت بایدن، تمام نفت تمام شد. برنامه ها متوقف شد
دولت دوازدهم و سپس دولت سیزدهم چاره ای جز تکیه بر مالیات برای بودجه خود نداشتند، در حالی که با در نظر گرفتن شفافیت پایین بخش مهمی از اقتصاد کشور، دریافت آن از بخش های پنهان و غیررسمی امکان پذیر نیست. و دولت چاره ای جز اخذ مالیات از بخش های رسمی نداشت و هیچ تولیدکننده گواهی و ثبت نامی وجود نخواهد داشت.
بدیهی است این روند در بلندمدت یا حتی میان مدت به ضرر تولیدکننده و بخش رسمی خواهد بود. از این رو چاره ای جز تکیه بر صادرات غیرنفتی برای افزایش درآمدهای ارزی نخواهیم داشت.
از آنجایی که بیش از 70 درصد اقتصاد کشور در اختیار شرکت‌های کوچک و متوسط است و در نتیجه صادرات کالاهای غیرنفتی به بازارهای جهانی کاهش می‌یابد، چاره‌ای جز روی آوردن به صادرات کالاهای با ارزش افزوده بالا نخواهیم داشت. و کالاهای دانش بنیان.
علاوه بر این، با توجه به اینکه بخش عمده ای از ارزی که از کشور خارج می شود برای خرید مواد اولیه یا ماشین آلات تولیدی است، مهم ترین ابزار صرفه جویی ارزی، یافتن گلوگاه در نیاز شرکت های سازنده برای قطعات دستگاه ها و ماشین آلات است. برای افزایش تولید مورد نیاز است.
اینجاست که نهادهای مسئول بخش صنعت باید بین تولیدکننده به عنوان کاندیدای محصولات دانش بنیان و شرکت های دانش بنیان ارتباط برقرار کنند.
یکی از مفاد قانون حمایت از محصولات دانش بنیان، امکان خروج از تشریفات مزایده برای خرید محصولات دانش بنیان است، اما زمانی که شرکت های دانش بنیان ما شروع به فروش محصولات و تولیدات خود کنند، اقتصاد آن متبلور می شود. شرکت های بزرگ صنعتی
برخی کارشناسان اقتصادی معتقدند صنایع بزرگ خودروسازی، فولاد، پتروشیمی، پزشکی و پزشکی و امثال آن همچنان به محصولات دانش بنیان داخلی اعتماد ندارند و باید این اعتماد ایجاد شود. لذا در حال حاضر به دلیل عدم اطمینان تولیدکنندگان داخلی بر اساس دانش صنایع کشورمان، اکثر نیازهای صنایع از طریق واردات تامین می شود. به نظر می رسد رانتی که در واردات ماشین آلات صنعتی برای شرکت های بزرگ صنعتی وجود دارد اجازه نمی دهد شاهد رشد شرکت های دانش بنیان باشیم.
اعمال مشوق ها و یا حتی مقررات در این زمینه مانند خرید و اجاره محصولات صنعتی شرکت های دانش بنیان داخلی با همکاری صندوق ها یا شبکه های بانکی ذیربط می تواند صنایع داخلی را به استفاده از محصولات دانش بنیان داخلی ترغیب کند.
راه حل دیگر می تواند حفظ پایگاه های دانش برای ارزان تر کردن هزینه تولید محصول باشد. در برخی موارد گفته می‌شود که کالاهای تولید شده توسط شرکت‌های دانش‌بنیان گران‌تر از کالاهای مشابه خارجی هستند
انتهای پیام/