یادکرد از حسین بنایی با نگاهی به اوضاع امروز

دکتر حسین بنایی یکی از چهره های تاریخ ساز ایران است که حق بزرگی بر تحصیل و ورزش کشور دارد. وی در سال 1290 در مشهد به دنیا آمد. او «مردی بزرگ در تاریخ ورزش، آموزش و موسیقی، مؤسس بسیاری از تعاونی‌ها، مؤسس مسابقات ورزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، مؤسس دوره عالی تربیت بدنی دانشگاه، استاد دانشگاه، خالق، هنرمند (در زمینه کلاسیک، مدرنیته، کاریکاتور و مینیاتور)، نویسنده 57 کتاب آموزشی، مترجم فرانسوی و انگلیسی، نویسنده کتاب، دوستدار خدمت برای آموزش نسل آینده، بنیانگذار اردوها و ورزش. مؤسسات و خانه‌های پیشاهنگی، قهرمان و مروج ورزش‌های مختلف، شجاع، مردی وارسته، بزرگوار و بزرگوار که در زمره پیشکسوتان این سرزمین قرار می‌گیرد» (1).

حسین بنایی دکترای تعلیم و تربیت، روانشناسی و تربیت بدنی را از آمریکا گرفت و به ایران بازگشت و در سال 1332 سازمان پیشاهنگی کشور را ساماندهی کرد. تبدیل باغ منظره به اردوگاه آموزشی و تفریحی پیشاهنگان و ساخت و ساز از جمله کارهای به یاد ماندنی او بود. اردوگاه کلکچال در ارتفاعات همین منطقه که به مرکز مهم ورزشی و آموزشی نیز تبدیل شد. بنایی همچنین در شهرهای رامسر، مشهد و نیشابور اردوگاه های بزرگ پیشاهنگی ساخت و به همین منظور در ده ها نقطه دیگر کشور ساختمان ها و مراکز کوچکتری ساخت. کار ارزشمند او این بود که با ابتکارات خود و با درآمدزایی برای مراکز و جلب همکاری مردم، بیشتر هزینه های ساخت و نگهداری این تأسیسات را تأمین می کرد و با وجود اینکه از جایگاه علمی و مدیریتی بالایی برخوردار بود، اغلب استفاده می کرد. بیل و کلنگ در کارش.ساختمان و باغبانی نه به صورت نمادین، بلکه با تمام قدرت و بیش از یک کارگر معمولی کار می کند. شایسته است مدیران ارشد کشور شخصیت این قهرمان را با مدیران انتصابی فدراسیون های ورزشی یا مسئولان نهادهای «فرهنگی» فعلی مقایسه کنند و ارزیابی کنند که این افراد چه می کنند و هزینه های نجومی از جیب ملت می گذرانند! حداقل در فدراسیون های ورزشی می دانم که با «مدیریت» این سازمان های به اصطلاح غیردولتی، سفرهای خارجی متعدد و کم درآمد، اتلاف مالی و جمع آوری ثروت شخصی چقدر انجام می شود و چه نتایج کم ارزشی به دست می آید. .

این یک فاجعه تاریخی است که فرد نابغه و سازنده ای مانند دکتر بنای بعد از انقلاب دستگیر شد، اما پس از مدتی متوجه شدند که هیچ رد سیاهی در کارنامه او وجود ندارد. با این حال او از سمت های رهبری برکنار شد و مجبور به مهاجرت شد. سازمان پیشاهنگی سپس چندین نسل از کودکان و نوجوانان را با فعالیت‌هایی مانند انجام کارهای خیر، داوطلبی، ورزش، زندگی در زیر چادر و مهارت‌های زندگی در فضای باز و «حافظه جمعی» برای توده‌ها آشنا کرد. ایرانی ها به مدرسه رفته بودند، منحل می شوند تا از امکانات آن استفاده کنند. یک سری فجایع دیگر نیز رخ می دهد، از جمله در این صحنه و کلکچال که نمونه ای از هزاران سوء مدیریت دیگر است. منظریه و کلکچالی که خودش ساخته بود، سال ها به روی عوام بسته بود و بعدها که ظاهراً مدیریت آنها در اختیار وزارت آموزش و پرورش قرار گرفت، از شور و شوق و ورزش و حسن نیت تهی شد. حتی در مقطعی (همین چند سال پیش) به دلیل بدهی وزارت آموزش و پرورش توسط بانک ملی تصرف شد! در ماندریه و کلکچال ساختمان ها و جاده های دیگری ایجاد شده که تمامیت طبیعی و تاریخی آن ها را تا حد زیادی برهم زده و قطعاً هزینه های زیادی را به جیب پیمانکاران و کارگران زده است.

تداوم ناآرامی‌هایی که در روزهای اخیر شاهد آن بوده‌ایم تا حد زیادی نتیجه طرد شدن مردان و زنان موثری چون حسین بنایی به دلیل ظاهر و پوشش متفاوت و انتصاب افراد نالایق در نهادهایی است که با ایجاد چهره‌ای حکومت‌پسند. یا با مخالفت با پوشش متفاوت زنان و مردان دیگر، درونیات فرصت طلبانه و نیات کثیف خود را پنهان می کردند. امروزه می توان همه نارضایتی ها را ناشی از توطئه بیگانگان دانست و یا چشم بر مصیبت جامعه و محیط زیست بسته و وانمود کرد که کشور در مسیر پیشرفت و سربلندی قرار دارد… اما اگر رهبران کشور در صورت عدم ارائه رتبه متفاوت و گران قیمت ایران در شاخص هایی مانند بهداشت محیط، توسعه اقتصادی، اعتماد به پول ملی، گذرنامه، سیاست های اشتباه خود را آهسته آهسته برنمی گردانند و زمینه رشد افکار را ایجاد نمی کنند. اعتبار بیشتر کاهش می یابد و در شاخص هایی مانند فرار مغزها و سرمایه ها افزایش می یابد.

* فعال محیط زیست

PS

1) از سایت شعار سال.

برای اطلاعات بیشتر در مورد دکتر بانای، می توانید به کتاب مراجعه کنید دکتر حسین بنایی مردی مثل خار

233233